Denizli Hapsi: Revizyonlar arasındaki fark

Nurpedia.org - İman ve İslam Hakikatlerine Dair Nur Ansiklopedisi sitesinden
Değişiklik özeti yok
3. satır: 3. satır:
[[Kategori:Denizli Hapsi]]
[[Kategori:Denizli Hapsi]]
[[Kategori:Bediüzzaman'ın Mahkemeleri]]
[[Kategori:Bediüzzaman'ın Mahkemeleri]]
Denizli ili Çivril kazasının Homa nahiyesinde 28, 29 Ağustos 1943 günlerinde, Atıf Egemen ismindeki bir Nur talebesinin ve bir iki arkadaşının, üstünde aramalarda el yazma tek bir nüsha “Beşinci şua” risalesi bulunmasıyla başlamışdı. Türkiye’nin her tarafından nur talebeleri toplandı. Beş-on vilâyetten yüz küsûr masum insan tutuklandı, ama toplamda 73 nur talebesi hapiste kaldı, 2'si hapiste vefat etti, 71 kişi beraat etti. Önce Isparta'ya sonra Denizli Hapsine götürüldüler. Menfi bir bilirkişi raporu hazırlandı. Üstad itiraz etti. Daha sonra yenisi hazırlandı. Üstad bundan büyük oranda memnun kaldı. 15 Haziran 1944’de mahkeme beraat kararı verdi. Ankara temyiz mahkemesi de tasdik etti. Beraatten sonra üstad 47 gün Denizli'de bekletildi ve Ankara'dan gelen emirle Emirdağ'da zorunlu ikamete gönderildi. Üstad kitapların iadesi için Avukat Ziya Sönmez’e vekaletname verdi. 2-3 ay sonra bütün kitaplar Denizlili tüccar Hafız Mustafa’ya teslim edildi. Üstad Hz. bu hapse Medrese-i Yusufiye adını verdi ve bu hapis için "Eskişehir'de bana bir ayda çektirdiklerini burada bir günde çektiriyorlar" dedi. Bu hapiste Meyve risalesi yazıldı.  
Denizli ili Çivril kazasının Homa nahiyesinde 28, 29 Ağustos 1943 günlerinde, Atıf Egemen ismindeki bir Nur talebesinin ve bir iki arkadaşının, üstünde aramalarda el yazma tek bir nüsha “Beşinci şua” risalesi bulunmasıyla başlamışdı. Türkiye’nin her tarafından nur talebeleri toplandı. Beş-on vilâyetten yüz küsûr masum insan tutuklandı, ama toplamda 73 nur talebesi hapiste kaldı, 2'si hapiste vefat etti, 71 kişi beraat etti. Önce Isparta'ya sonra Denizli Hapsine götürüldüler. Menfi bir bilirkişi raporu hazırlandı. Üstad itiraz etti. Daha sonra yenisi hazırlandı. Üstad bundan büyük oranda memnun kaldı. 15 Haziran 1944’de mahkeme beraat kararı verdi. Ankara temyiz mahkemesi de tasdik etti. Beraatten sonra üstad 47 gün Denizli'de bekletildi ve Ankara'dan gelen emirle Emirdağ'da zorunlu ikamete gönderildi. Üstad kitapların iadesi için Avukat Ziya Sönmez’e vekaletname verdi. 2-3 ay sonra bütün kitaplar Denizlili tüccar Hafız Mustafa’ya teslim edildi. Üstad Hz. bu hapse Medrese-i Yusufiye adını verdi ve bu hapis için "Eskişehir'de bana bir ayda çektirdiklerini burada bir günde çektiriyorlar" dedi. Bu hapiste Meyve risalesi yazıldı.<ref name="a">Mufassal Tarihçe-i Hayat, Abdülkadir Badıllı</ref>
 
<ref name="a">Mufassal Tarihçe-i Hayat, Abdülkadir Badıllı</ref>


==Diğer İsimleri==
==Diğer İsimleri==

09.13, 14 Nisan 2020 tarihindeki hâli

Denizli ili Çivril kazasının Homa nahiyesinde 28, 29 Ağustos 1943 günlerinde, Atıf Egemen ismindeki bir Nur talebesinin ve bir iki arkadaşının, üstünde aramalarda el yazma tek bir nüsha “Beşinci şua” risalesi bulunmasıyla başlamışdı. Türkiye’nin her tarafından nur talebeleri toplandı. Beş-on vilâyetten yüz küsûr masum insan tutuklandı, ama toplamda 73 nur talebesi hapiste kaldı, 2'si hapiste vefat etti, 71 kişi beraat etti. Önce Isparta'ya sonra Denizli Hapsine götürüldüler. Menfi bir bilirkişi raporu hazırlandı. Üstad itiraz etti. Daha sonra yenisi hazırlandı. Üstad bundan büyük oranda memnun kaldı. 15 Haziran 1944’de mahkeme beraat kararı verdi. Ankara temyiz mahkemesi de tasdik etti. Beraatten sonra üstad 47 gün Denizli'de bekletildi ve Ankara'dan gelen emirle Emirdağ'da zorunlu ikamete gönderildi. Üstad kitapların iadesi için Avukat Ziya Sönmez’e vekaletname verdi. 2-3 ay sonra bütün kitaplar Denizlili tüccar Hafız Mustafa’ya teslim edildi. Üstad Hz. bu hapse Medrese-i Yusufiye adını verdi ve bu hapis için "Eskişehir'de bana bir ayda çektirdiklerini burada bir günde çektiriyorlar" dedi. Bu hapiste Meyve risalesi yazıldı.[1]

Diğer İsimleri[değiştir]

Gerçekleştiği Tarih ve Yer[değiştir]

Denizli, 20 Eylül 1943: Nur talebelerinin ilk hapse konulma tarihi

Denizli, 15 Haziran 1944: Beraat tarihi[1]

Harita konumu: [1]

Hadiseye Dahil Olanlar[değiştir]

Bediüzzaman, aşağıda listesi verilen talebeleri ve mahkeme heyeti

  1. Mirzaoğlu Said-i Nursi
  2. Ahmetoğlu Emin Uzun
  3. Mehmetoğlu Hüsrev Altınbaşak
  4. Mehmetoğlu Nuri Benli: Isparta'da oteli vardı.
  5. İbrahimoğlu Osman Yıldırımkaya: Katip Osman
  6. Veli oğlu Mehmet Tevfik Göksu: Şamlı Hafız Tevfik
  7. Hüsnüoğlu Tahirî Mutlu
  8. Mehmetoğlu Atıf Egemen
  9. Mehmetoğlu Halil İbrahim Çulluoğlu
  10. Süleymanoğlu Sabri Arseven
  11. Mehmetoğlu Ahmet Fevzi Kul
  12. Mustafaoğlu Ahmet Akçay: Homalı
  13. Hasanoğlu Sami Tüzün
  14. Hüseyin Hüsnüoğlu Re’fat Barutçu
  15. Hasanoğlu Mustafa Ertürk
  16. Mehmetoğlu Ahmet Nazif Çelebi
  17. Ahmet Nafız Çelebioğlu Salahaddin Çelebi
  18. İzzetoğlu Mehmet Fevzi Pamukçu
  19. Ahmetoğlu Hilmi Sürme
  20. Maksudoğlu Emin Çayır
  21. Haliloğlu Halil Boz
  22. Osmanoğlu Muhyiddin Yener
  23. İsmailoğlu Rüşdü Çakın
  24. Ahmetoğlu Ali Büyükgül
  25. Ahmetoğlu Mehmet Soylu
  26. Mehmetoğlu Ahmet Soylu
  27. Mustafaoğlu Emin Uzundemir
  28. İbrahimoğlu Mehmet İnce
  29. Ahmetoğlu Mehmet Ertunç: Homalı
  30. Hüseyinoğlu Mehmet Ali Çakıcı
  31. Hasanoğlu Mehmet Güler
  32. Mahmutoğlu Ahmet Savaş: Homalı
  33. Mehmetoğlu Mehmet Boyracı: Mehmed Boyruca, Homalı
  34. Hasanoğlu Kadir Suyun: Kadir Soyun, Homalı
  35. Ramazanoğlu Hasan Çiçek: Homalı
  36. Abdurrahmanoğlu Hasan Türk: Homalı
  37. Ömeroğlu Sadık Gündoğdu
  38. Osmanoğlu Mehmet Öğütçü
  39. Yusufoğlu Mustafa Hemdem
  40. İsmail Hakkıoğlu Mehmet Hakkı Yavuz
  41. Zeyneloğlu Mehmet Nuri Acar
  42. Alioğlu Osman Türkyılmaz
  43. İsmalioğlu Halil Enercan: İnebolu, Kastamonulu
  44. Sadıkoğlu Hüseyin Kuru: Gülcü Hüseyin
  45. Mehmetoğlu İbrahim Fakazlı
  46. Hakkıoğlu Ömer Lütfi Gedik: Ömer Gedikoğlu, İnebolu, Kastamonulu
  47. Hasanoğlu Ahmet Köroğlu: İnebolu, Kastamonulu
  48. Ahmetoğlu İzzet Turgut: İnebolu, Kastamonulu
  49. Mustafaoğlu Ziya Dilek: İnebolu, Kastamonulu olup Üstad’ın Kastamonu hayatı sırasında risaleleri ve Üstad’ı tanımış, ömrünün sonuna kadar Risale-i Nur hizmetlerine devam etmiştir.
  50. Mehmet Eminoğlu Mehmet Tevfik Kayaercan: Kastamonu'lu Hafız Tevfik
  51. Mehmet Alioğlu Sadık Demirelli
  52. Mehmetoğlu Ahmet Esen
  53. Hüsnüoğlu Salih Subhi Selçuk
  54. Şevkioğlu Cevdet Yazıcı
  55. Osmanoğlu Mustafa Yılmaz
  56. Osmanoğlu Salih Yıldız
  57. Hüseyin oğlu Ahmet Şirin
  58. Süleyman oğlu Mustafa Karapınar
  59. İbrahim Mırmır
  60. Zühdü İşeri: İnebolu, Kastamonulu
  61. Ahmed Şaşmaz: İnebolu, Kastamonulu
  62. Hasan Can
  63. Hilmi Kaytancı
  64. Mehmed Migenli
  65. Mehmed Şefik Arvasi
  66. Ali Ergün
  67. Abdullah Kula
  68. Ahmed Altuğ
  69. Abdullah Yavaşer
  70. Ali Gül
  71. Hıfzı Bayramoğlu
  72. Hüseyin Beşli
  73. Mustafa Yıldız
  74. Hasan Eren
  75. Mehmed Ali Çakıcı: Homalı

Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]

Risale-i Nur'daki Diğer Alakalı Yerler[değiştir]

İlgili Resimler/Fotoğraflar[değiştir]

İlgili Maddeler[değiştir]

  • Ali Rıza Balaban. Üstad'ın hakim-i Adil unvanı verdiği, beraat kararı veren Denizlik mahkemesi reisi
  • Hesna Şener: Denizli mahkemesinden beraat kararının altına imza atan hakimlerden.

Kaynakça[değiştir]

  1. ↑ 1,0 1,1 Mufassal Tarihçe-i Hayat, Abdülkadir Badıllı
"https://nurpedia.org/index.php?title=Denizli_Hapsi&oldid=8912" sayfasından alınmıştır