Güneş Lekesi
Güneş lekeleri, Güneş'in en dış katmanında oluşan ve etrafına (5.500 °C) göre sıcaklığı daha düşük (2.700-4.200 °C) olduğundan siyah lekeler halinde görünen bölgelerdir. Genellikle çiftler halinde görünür. Bu lekeler Güneş'in yüzeyinde ilerlerken daralıp genişler. Çapları 16 km ile 160.000 km arasında değişir. Büyük olanlar Dünya'dan teleskop kullanılmadan da görülebilir. Güneş patlamaları genellikle güneş lekelerinin etrafındaki aktif alanlardan gerçekleşir. Bediüzzaman Tekvir suresinin tefsirini yaparken Güneş'in yüzünde bulunan şimdilik küçük fakat büyümeye yüz tutmuş iki lekenin ileride (belki de kıyametin kopmasında) Güneş'in ışığını kaybetmesine neden olacağını ifade eder.[1]
Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri:
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
İşte اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ Şu kelâm “tekvir” lafzıyla, yani sarmak ve toplamak manasıyla, parlak bir temsile işaret ettiği gibi nazirini dahi îma eder:
Birinci: Evet, Cenab-ı Hak tarafından adem ve esîr ve sema perdelerini açıp güneş gibi dünyayı ışıklandıran pırlanta-misal bir lambayı, hazine-i rahmetinden çıkarıp dünyaya gösterdi. Dünya kapandıktan sonra, o pırlantayı perdelerine sarıp kaldıracak.
İkinci: Veya ziya metaını neşretmek ve zeminin kafasına ziyayı, zulmetle münavebeten sarmakla muvazzaf bir memur olduğunu ve her akşam o memura metaını toplattırıp gizlettiği gibi kâh olur bir bulut perdesiyle alışverişini az yapar; kâh olur ay onun yüzüne karşı perde olur, muamelesini bir derece çeker, metaını ve muamelat defterlerini topladığı gibi elbette o memur bir vakit o memuriyetten infisal edecektir. Hattâ hiçbir sebeb-i azl bulunmazsa şimdilik küçük fakat büyümeye yüz tutmuş yüzündeki iki leke büyümekle güneş yerin başına izn-i İlahî ile sardığı ziyayı, emr-i Rabbanî ile geriye alıp, güneşin başına sarıp “Haydi yerde işin kalmadı.” der, “Cehenneme git, sana ibadet edip senin gibi bir memur-u musahharı sadakatsizlikle tahkir edenleri yak.” der. اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ fermanını lekeli siyah yüzüyle yüzünde okur.
(Sözler, 25. Söz, 2. Şule, 2. Nur, 8. Meziyet-i Cezalet)