İbrahim Edhem
İbrahim b. Edhem zâhid, sûfî ve muhaddis evliyalardandır. Birçok hizmetçisi bulunan zengin ve itibarlı bir ailenin çocuğu (veya hükümdar ailesinden) iken genç yaşta zühd yoluna girmeye karar verdi. Başlangıçta sahip olduğu geniş imkânları geride bırakıp vatanından ayrılmak kendisine ağır gelmişse de bir daha geri dönmemek için nefsine karşı çetin bir mücadele verdi ve kararında sebat etmeyi başardı. Memleketi Horasan’dan ayrıldıktan sonra bir çok şehri dolaştı, elinin emeğiyle geçinmeye çalıştı. Hayatını riyâzet ile geçirdi. Dostları arasında Süfyân es-Sevrî, Fudayl b. İyâz ve Ebû Hanîfe vardı. Hayatta iken şöhreti geniş bir çevreye yayıldı. İnsanlara nasihat etti, uzakta bulunanların sorularına cevap yazdı. Çok fasih konuşur ve zaman zaman şiir söylerdi. Gecelerini genellikle tefekkürle geçirip çok az uyur, gündüzleri ise sürekli oruç tutardı.[1]
Şahsi Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri: İbrahim Edhem, Ebû İshak[1]
Doğum Yeri ve Tarihi: Horasan’ın Belh şehri[1]
Vefat Yeri ve Tarihi: Bizanslılar’a karşı yapılan son deniz seferi esnasında ismi belirtilmeyen bir ada, 748-783 arası[1]
Kabrinin Yeri: Şam bölgesinde sahile yakın bir yer[1]
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
...
Nur derdi için tahtını terk eyledi Edhem
Bir başkasının tahtı olur derdine merhem
Çok şahs-ı veli, nur ile hem etti kanaat
Çok şahs-ı denî, nur ile hem buldu keramet
Her hepsi de pervanesi, üftadesi nurun
Her hepsi muamma, gücü yetmez bu şuurun
...
Hasan Feyzi