Sünen-i Nesai
Sahih-i Buhari ya da el-Camiu’s-Sahih İmam-ı Buhari'nin sahih hadisleri toplayan ve Kur’ân-ı Kerîm’den sonra en güvenilir kitap olarak kabul edilen eseridir. Yalnız sahih hadisleri toplayan ilk eserdir. Bu eser ile İmam-ı Müslim'in eserine birlikte sahiheyn denilir ve İslâm âlimleri tarafından Kur’ân-ı Kerîm’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilirler[1][2]
Bilgiler[değiştir]
Müellifi: Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm el-Cu‘fî el-Buhârî[1]
Diğer İsimleri: el-Camiu’l-müsnedi’s-sahîhi’l-muhtasar min umûri Resûlillâh (sav) ve sünenihî ve eyyâmih, el-Câmiu’s-sahîhi’l-müsned min hadîsi Resûlillâh (sav) ve sünenihî ve eyyâmih, Sahîhu’l-Buhârî[1]
Telif Yeri ve Tarihi: Mekke’de yazılmaya başlanmış, daha sonra Buhara’da ve uzun süre kaldığı Medine ve Basra’da m.807 yılında tamamlanmıştır[1]
Telif Dili: Arapça
Telifiyle İlgili Diğer Bilgiler: III. (IX.) yüzyıla kadar meydana getirilen hadis külliyatı sahih hadislerin yanı sıra hasen ve zayıf hadisleri de ihtiva etmekteydi. Buhârî’nin hocası İshak b. Râhûye, sadece sahih hadisleri ihtiva eden muhtasar bir kitaba duyulan ihtiyaçtan söz etmişti. Buhârî o günlerde bir rüya gördü. Elindeki bir yelpaze ile Hz. Peygamber’in huzurunda onu serinletiyordu. Rüya tabircileri bunu, Hz. Peygamber’i ona isnat edilen yalanlardan koruma şeklinde yorumladılar. Bunun üzerine Buhârî el-Câmiu’s-sahih’i topladığı 600.000 hadisten seçerek meydana getirdi.[1]
İçeriği[değiştir]
Mükerrerleriyle birlikte 7275 hadis içermekte olup tekrarsız rivayetlerin sayısı 4000'dir.[1]
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Daha bunlar gibi pek çok sahih ihbarat-ı gaybiye vuku bulmuş. Meşhur Kütüb-ü Sitte-i Sahiha-i Hadîsiyede zikredilmiştir ve senetleriyle beyan edilmiştir. Bu risalede beyan edilen vakıatın ekseri, tevatür-ü manevî hükmünde kat’îdir, yakînîdirler. Başta Buharî ve Müslim ki Kur’an’dan sonra en sahih kitap olduklarını, ehl-i tahkik kabul etmiş. Ve sair Sahih-i Tirmizî, Nesaî ve Ebu Davud ve Müsned-i Hâkim ve Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel ve Delail-i Beyhakî gibi kitaplarda an’anesiyle beyan edilmiştir.
(Mektubat, 19. Mektup, 6. İşaret)
Tirmizî ve Nesaî ve Beyhakî ve Şifa-i Şerif gibi kütüb-ü sahiha beyan ediyorlar ki Hazret-i Semuretebn-i Cündüb der: Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâma bir kâse et geldi. Sabahtan akşama kadar fevc fevc adamlar geldiler, yediler.
(Mektubat, 19. Mektup, 7. İşaret, 8. Misal)