Kur'an: Revizyonlar arasındaki fark
1.597. satır: | 1.597. satır: | ||
*[[Kur'an-ı Kerim'in İsimleri]] | *[[Kur'an-ı Kerim'in İsimleri]] | ||
*[[Kur'an ve Tevafuk]] | *[[Kur'an ve Tevafuk]] | ||
*[[Kur'an'daki Tekrarların Hikmeti]] | |||
==Kaynakça== | ==Kaynakça== |
20.52, 26 Mart 2017 tarihindeki hâli
Kur'an-ı Kerim ve mealini okumak için Kur'an Okuma sayfasına gidin.
Kur'an
Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri: Furkan, Kur'an-ı Mu'ciz'ül Beyan, Kur'an-ı Hakîm (Kur'an-ı Kerim'in İsimleri maddesine bakın)
Vahyedildiği Zaman: 610 - 632
Vahyedildiği Peygamber: Hz. Muhammed (sav)
Vahyedildiği Dil: Arapça
Sure Sayısı: 114
Cüz Sayısı: 30
Sayfa Sayısı: 604
Âyet Sayısı: 6.236
Satır Sayısı: 8.836
Kelime Sayısı: 70.000
Harf Sayısı: 300.620
Mekkî Sure Sayısı: 80
Medenî Sure Sayısı: 16
Mekki/Medenî İhtilaflı Sure Sayısı: 15
Kuran-ı Kerim'deki Sûreler Hakkında Bilgiler[değiştir]
Sıra No | Arap Alfabesiyle İsmi | Latin Alfabesiyle İsmi | Sure İsminin Anlamı | Cüz | Kur’andaki Sayfası | Sayfa Sayısı | Ayet Sayısı | Satır Sayısı | Nüzul sırası | Mekkî/Medenî |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | الفاتحة | el-Fatiha | başlangıç | 1 | 0 | 1,0 | 7 | 7 | 5 | Mekkî/Medenî |
2. | البقرة | el-Bakara | inek | 1 | 1 | 48,0 | 286 | 712 | 87 | Medenî |
3. | ال عمران | Âl-i İmrân | İmrân ailesi | 3 | 49 | 26,7 | 200 | 401 | 89 | Medenî |
4. | النساء | en-Nisâ | kadınlar | 4 | 76 | 29,3 | 176 | 440 | 92 | Medenî |
5. | المائدة | el-Mâide | sofra | 6 | 105 | 21,5 | 120 | 323 | 112 | Medenî |
6. | الانعام | el-En'âm | eti yenen dört ayaklı evcil hayvanlar | 7 | 127 | 22,9 | 165 | 343 | 55 | Mekkî |
7. | الاعراف | el-A'râf | yüksek mevki | 8 | 150 | 25,9 | 206 | 388 | 39 | Mekkî |
8. | الانفال | el-Enfâl | savaş ganimeti | 9 | 176 | 9,9 | 75 | 148 | 88 | Medenî |
9. | التوبة | et-Tevbe | tövbe | 10 | 186 | 20,7 | 129 | 311 | 113 | Medenî |
10. | يونس | Yûnus | Yunus | 11 | 207 | 13,3 | 109 | 200 | 51 | Mekkî |
11. | هود | Hûd | Hud | 11 | 220 | 14,0 | 123 | 210 | 52 | Mekkî |
12. | يوسف | Yûsuf | Yusuf | 12 | 234 | 13,4 | 111 | 201 | 53 | Mekkî |
13. | الرعد | er-Ra'd | gök gürültüsü | 13 | 248 | 6,0 | 43 | 90 | 96 | Mekkî/Medenî |
14. | ابراهيم | İbrahim | İbrahim | 13 | 254 | 6,7 | 52 | 101 | 72 | Mekkî |
15. | الحجر | el-Hicr | Hicr | 14 | 261 | 5,3 | 99 | 79 | 54 | Mekkî |
16. | النحل | en-Nahl | bal arısı | 14 | 266 | 14,5 | 128 | 217 | 70 | Mekkî |
17. | الاسراء | el-İsrâ | gece yürüyüşü | 15 | 281 | 11,5 | 111 | 172 | 50 | Mekkî |
18. | الكهف | el-Kehf | mağara | 15 | 292 | 11,3 | 110 | 169 | 69 | Mekkî |
19. | مريم | Meryem | Meryem | 16 | 304 | 7,1 | 98 | 106 | 44 | Mekkî |
20. | طه | Tâ Hâ | Ta-Ha | 16 | 311 | 9,7 | 135 | 145 | 45 | Mekkî |
21. | الانبياء | el-Enbiya | peygamberler | 17 | 311 | 9,7 | 112 | 146 | 73 | Mekkî |
22. | الحج | el-Hacc | Hac | 17 | 331 | 9,9 | 78 | 148 | 103 | Mekkî/Medenî |
23. | المؤمنون | el-Mü'minun | îmanlılar | 18 | 340 | 7,9 | 118 | 118 | 74 | Mekkî |
24. | النور | en-Nûr | ışık | 18 | 348 | 9,6 | 64 | 144 | 102 | Medenî |
25. | الفرقان | el-Furkân | gerçek ile sahteyi birbirinden ayıran | 18 | 358 | 7,1 | 77 | 107 | 42 | Mekkî |
26. | الشعراء | eş-Şu'ara | şairler | 19 | 366 | 9,9 | 227 | 148 | 47 | Mekkî |
27. | النمل | en-Neml | karınca | 19 | 376 | 8,5 | 93 | 127 | 48 | Mekkî |
28. | القصص | el-Kasas | kıssalar | 19 | 384 | 10,8 | 88 | 162 | 49 | Mekkî |
29. | العنكبوت | el-Ankebût | örümcek | 20 | 395 | 8,0 | 69 | 120 | 85 | Mekkî |
30. | الروم | er-Rûm | Rum | 21 | 403 | 6,3 | 60 | 95 | 84 | Mekkî |
31. | لقمان | Lukman | Lokman | 21 | 410 | 3,7 | 34 | 56 | 57 | Mekkî |
32. | السجدة | es-Secde | secde | 21 | 414 | 2,9 | 30 | 43 | 75 | Mekkî |
33. | الاحزاب | el-Ahzab | topluluklar | 21 | 417 | 10,0 | 73 | 150 | 90 | Medenî |
34. | سبأ | Sebe' | Sebe | 22 | 427 | 6,3 | 54 | 94 | 58 | Mekkî |
35. | فاطر | Fatır | bütün alemi yoktan yaratan | 22 | 433 | 5,6 | 45 | 84 | 43 | Mekkî |
36. | يس | Yâ Sîn | Yâ-sîn | 22 | 439 | 5,6 | 83 | 84 | 41 | Mekkî |
37. | الصافات | es-Saffat | sıra sıra dizilenler | 23 | 445 | 6,9 | 182 | 104 | 56 | Mekkî |
38. | ص | Sad | Sad | 23 | 452 | 5,2 | 88 | 78 | 38 | Mekkî |
39. | الزمر | ez-Zümer | sınıflar (imanlıların ve kâfirlerin oluşturduğu topluluklar) | 23 | 457 | 8,8 | 75 | 132 | 59 | Mekkî |
40. | غافر | Mü’min (Gâfir) | affeden | 24 | 466 | 9,7 | 85 | 146 | 60 | Mekkî |
41. | فصلت | Fussilet | ayrıntıları ile açıklanmış | 24 | 476 | 5,9 | 54 | 88 | 61 | Mekkî |
42. | الشورى | eş-Şûra | danışma kurulu | 25 | 482 | 6,1 | 53 | 92 | 62 | Mekkî |
43. | الزخرف | ez-Zuhruf | mücevher | 25 | 488 | 6,6 | 89 | 99 | 63 | Mekkî |
44. | الدخان | ed-Duḫan | duman | 25 | 495 | 2,7 | 59 | 41 | 64 | Mekkî |
45. | الجاثية | el-Casiye | kıyamette diz üstü çökenler | 25 | 498 | 3,4 | 37 | 51 | 65 | Mekkî |
46. | الاحقاف | el-Ahkaf | kum tepeleri | 26 | 501 | 4,3 | 35 | 65 | 66 | Mekkî |
47. | محمد | Muhammed (sav) | Muhammed (sav) | 26 | 506 | 4,0 | 38 | 60 | 95 | Medenî |
48. | الفتح | el-Feth | fetih | 26 | 510 | 4,3 | 29 | 64 | 111 | Medenî |
49. | الحجرات | el-Hucurât | odalar | 26 | 514 | 2,5 | 18 | 37 | 106 | Medenî |
50. | ق | Kaf | Kaf | 26 | 517 | 2,5 | 45 | 38 | 34 | Mekkî |
51. | الذاريات | ez-Zâriyât | rüzgarlar | 26 | 519 | 2,7 | 60 | 40 | 67 | Mekkî |
52. | الطور | et-Tûr | Tur | 27 | 522 | 2,3 | 49 | 34 | 76 | Mekkî |
53. | النجم | en-Necm | yıldız | 27 | 525 | 2,5 | 62 | 38 | 23 | Mekkî |
54. | القمر | el-Kamer | Ay | 27 | 527 | 2,6 | 55 | 39 | 37 | Mekkî |
55. | الرحمن | er-Rahman | Rahman | 27 | 530 | 3,0 | 78 | 45 | 97 | Mekkî/Medenî |
56. | الواقعة | el-Vâkı'a | büyük olay | 27 | 533 | 3,1 | 96 | 46 | 46 | Mekkî |
57. | الحديد | el-Hadîd | demir | 27 | 536 | 4,3 | 29 | 64 | 94 | Mekkî/Medenî |
58. | المجادلة | el-Mücâdele | mücadele | 28 | 541 | 3,2 | 22 | 48 | 105 | Medenî |
59. | الحشر | el-Haşr | sürgün | 28 | 544 | 3,4 | 24 | 51 | 101 | Medenî |
60. | الممتحنة | el-Mümtehine | imtihan edilen | 28 | 548 | 2,4 | 13 | 36 | 91 | Medenî |
61. | الصف | es-Saff | saf (tutanlar) | 28 | 550 | 1,5 | 14 | 22 | 109 | Mekkî/Medenî |
62. | الجمعة | el-Cumu'a | Cuma | 28 | 552 | 1,2 | 11 | 18 | 110 | Medenî |
63. | المنافقون | el-Münâfikûn | münafıklar | 28 | 553 | 1,4 | 11 | 21 | 104 | Medenî |
64. | التغابن | et-Teğabun | aldanma | 28 | 555 | 1,9 | 18 | 28 | 108 | Mekkî/Medenî |
65. | الطلاق | et-Talâk | boşanma | 28 | 557 | 2,0 | 12 | 30 | 99 | Medenî |
66. | التحريم | et-Tahrim | haram kılma | 28 | 559 | 1,9 | 12 | 28 | 107 | Medenî |
67. | الملك | el-Mülk | iktidar | 29 | 561 | 2,2 | 30 | 33 | 77 | Mekkî |
68. | القلم | el-Kalem | kalem | 29 | 563 | 2,1 | 52 | 31 | 2 | Mekkî |
69. | الحاقة | el-Hakka | gerçeklik | 29 | 565 | 1,9 | 52 | 28 | 78 | Mekkî |
70. | المعارج | el-Me'aric | merdivenler | 29 | 567 | 1,6 | 44 | 24 | 79 | Mekkî |
71. | نوح | Nûh | Nuh | 29 | 569 | 1,6 | 28 | 24 | 71 | Mekkî |
72. | الجن | el-Cin | cin | 29 | 571 | 1,9 | 28 | 28 | 40 | Mekkî |
73. | المزمل | el-Müzzemmil | örtünüp bürünen | 29 | 573 | 1,3 | 20 | 20 | 3 | Mekkî |
74. | المدثر | Müddessir | örtüsüne Bürünen | 29 | 574 | 1,7 | 56 | 25 | 4 | Mekkî |
75. | القيامة | el-Kıyâme | ölülerin dirilip kalkması | 29 | 576 | 1,1 | 40 | 17 | 31 | Mekkî |
76. | الانسان | el-İnsan | insan | 29 | 577 | 1,7 | 31 | 25 | 98 | Mekkî/Medenî |
77. | المرسلات | el-Mürselât | gönderilenler | 29 | 579 | 1,5 | 50 | 23 | 33 | Mekkî |
78. | النبا | en-Nebe | haberler | 30 | 581 | 1,3 | 40 | 20 | 80 | Mekkî |
79. | النازعات | en-Nazi'at | söküp çıkaranlar | 30 | 582 | 1,4 | 46 | 21 | 81 | Mekkî |
80. | عبس | Abese | kaşlarını çattı | 30 | 584 | 1,1 | 42 | 17 | 24 | Mekkî |
81. | التكوير | et-Tekvir | dürmek | 30 | 585 | 0,9 | 29 | 13 | 7 | Mekkî |
82. | الانفطار | el-İnfitar | yarılmak | 30 | 586 | 0,6 | 19 | 9 | 82 | Mekkî |
83. | المطففين | el-Mutaffifin | ölçüde tartıda hile yapanlar | 30 | 587 | 1,3 | 36 | 19 | 86 | Mekkî/Medenî |
84. | الانشقاق | el-İnşikak | parçalanıp ayrılma | 30 | 588 | 0,8 | 25 | 12 | 83 | Mekkî |
85. | البروج | el-Büruc | yıldızlar | 30 | 589 | 0,8 | 22 | 12 | 27 | Mekkî |
86. | الطارق | et-Tarık | Çobanyıldızı | 30 | 590 | 0,5 | 17 | 7 | 36 | Mekkî |
87. | الاعلى | el-A’la | En yüce | 30 | 591 | 0,5 | 19 | 8 | 8 | Mekkî |
88. | الغاشية | el-Gaşiye | kaplayan | 30 | 591 | 0,7 | 26 | 11 | 68 | Mekkî |
89. | الفجر | el-Fecr | tan yerinin ağarma vakti | 30 | 592 | 1,1 | 30 | 16 | 10 | Mekkî |
90. | البلد | el-Beled | Şehir (Mekke) | 30 | 593 | 0,7 | 20 | 10 | 35 | Mekkî |
91. | الشمس | eş-Şems | Güneş | 30 | 594 | 0,5 | 15 | 7 | 26 | Mekkî |
92. | الليل | el-leyl | gece | 30 | 595 | 0,6 | 21 | 9 | 9 | Mekkî |
93. | الضحى | ed-Duhâ | kuşluk vakti | 30 | 595 | 0,4 | 11 | 6 | 11 | Mekkî |
94. | الانشراح | el-İnşirah | genişlemek | 30 | 596 | 0,3 | 8 | 4 | 12 | Mekkî |
95. | التين | et-Tîn | İncir | 30 | 596 | 0,3 | 8 | 5 | 28 | Mekkî |
96. | العلق | el-Alak | kan pıhtısı, embriyo | 30 | 597 | 0,6 | 19 | 9 | 1 | Mekkî |
97. | القدر | el-Kadr | güç, kader | 30 | 598 | 0,3 | 5 | 4 | 25 | Mekkî/Medenî |
98. | البينة | el-Beyyine | apaçık delil | 30 | 598 | 0,6 | 8 | 9 | 100 | Mekkî/Medenî |
99. | الزلزلة | ez-Zilzâl | depremler | 30 | 599 | 0,3 | 8 | 5 | 93 | Mekkî/Medenî |
100. | العاديات | el-Âdiyât | hızlı koşanlar | 30 | 599 | 0,4 | 11 | 6 | 14 | Mekkî |
101. | القارعة | el-Kâri'a | çarpan | 30 | 600 | 0,3 | 11 | 5 | 30 | Mekkî |
102. | التكاثر | et-Tekâsür | çokluk | 30 | 600 | 0,3 | 8 | 4 | 16 | Mekkî |
103. | العصر | el-Asr | yüzyıl, devir | 30 | 601 | 0,2 | 3 | 3 | 13 | Mekkî |
104. | الهمزة | el-Hümeze | insanları arkadan çekiştiren | 30 | 601 | 0,3 | 9 | 4 | 32 | Mekkî |
105. | الفيل | el-Fîl | fil | 30 | 601 | 0,3 | 5 | 4 | 19 | Mekkî |
106. | قريش | Kureyş | Kureyş | 30 | 602 | 0,2 | 4 | 3 | 29 | Mekkî |
107. | الماعون | el-Mâ'ûn | sadaka, bağış | 30 | 602 | 0,3 | 7 | 4 | 17 | Mekkî |
108. | الكوثر | el-Kevser | bereket | 30 | 602 | 0,1 | 3 | 2 | 15 | Mekkî |
109. | الكافرون | el-Kâfirûn | inkârcılar | 30 | 603 | 0,2 | 6 | 3 | 18 | Mekkî |
110. | النصر | en-Nasr | yardım | 30 | 603 | 0,2 | 3 | 3 | 114 | Medenî |
111. | المسد | el-Mesed | hurma lifi | 30 | 603 | 0,2 | 5 | 3 | 6 | Mekkî |
112. | الاخلاص | el-İhlâs | samimiyet | 30 | 604 | 0,1 | 4 | 2 | 22 | Mekkî/Medenî |
113. | الفلق | el-Felak | sabah aydınlığı | 30 | 604 | 0,2 | 5 | 3 | 20 | Mekkî/Medenî |
114. | الناس | en-Nâs | insanlar | 30 | 604 | 0,3 | 6 | 4 | 21 | Mekkî/Medenî |
Risale-i Nur'dan Kur'an-ı Kerim ile İlgili Bahisler[değiştir]
25. Söz'ün Mukaddimesi[değiştir]
Kur’an nedir? Tarifi nasıldır?
Elcevap: On Dokuzuncu Söz’de beyan edildiği ve sair Sözlerde ispat edildiği gibi:
KUR’AN
Şu kitab-ı kebir-i kâinatın bir tercüme-i ezeliyesi.
Ve âyât-ı tekviniyeyi okuyan mütenevvi dillerinin tercüman-ı ebedîsi.
Ve şu âlem-i gayb ve şehadet kitabının müfessiri.
Ve zeminde ve gökte gizli esma-i İlahiyenin manevî hazinelerinin keşşafı.
Ve sutûr-u hâdisatın altında muzmer hakaikin miftahı.
Ve âlem-i şehadette âlem-i gaybın lisanı.
Ve şu âlem-i şehadet perdesi arkasında olan âlem-i gayb cihetinden gelen iltifatat-ı ebediye-i Rahmaniye ve hitabat-ı ezeliye-i Sübhaniyenin hazinesi.
Ve şu İslâmiyet âlem-i manevîsinin güneşi, temeli, hendesesi.
Ve avâlim-i uhreviyenin mukaddes haritası.
Ve zat ve sıfât ve esma ve şuun-u İlahiyenin kavl-i şârihi, tefsir-i vâzıhı, bürhan-ı kātı’ı, tercüman-ı sâtıı.
Ve şu âlem-i insaniyetin mürebbisi.
Ve insaniyet-i kübra olan İslâmiyet’in mâ ve ziyası.
Ve nev-i beşerin hikmet-i hakikiyesi.
Ve insaniyeti saadete sevk eden hakiki mürşidi ve hâdîsi.
Ve insana hem bir kitab-ı şeriat
hem bir kitab-ı dua
hem bir kitab-ı hikmet
hem bir kitab-ı ubudiyet
hem bir kitab-ı emir ve davet
hem bir kitab-ı zikir
hem bir kitab-ı fikir
hem bütün insanın bütün hâcat-ı maneviyesine merci olacak çok kitapları tazammun eden tek, câmi’ bir kitab-ı mukaddestir.
Hem bütün evliya ve sıddıkîn ve urefa ve muhakkikînin muhtelif meşreplerine ve ayrı ayrı mesleklerine, her birindeki meşrebin mezâkına lâyık ve o meşrebi tenvir edecek ve her bir mesleğin mesâkına muvafık ve onu tasvir edecek birer risale ibraz eden mukaddes bir kütüphane hükmünde bir kitab-ı semavîdir.
Kur’an arş-ı a’zamdan, ism-i a’zamdan, her ismin mertebe-i a’zamından geldiği için, On İkinci Söz’de beyan ve ispat edildiği gibi:
KUR’AN
Bütün âlemlerin Rabb’i itibarıyla Allah’ın kelâmıdır.
Hem bütün mevcudatın İlahı unvanıyla Allah’ın fermanıdır.
Hem bütün semavat ve arzın Hâlık’ı namına bir hitaptır.
Hem rububiyet-i mutlaka cihetinde bir mükâlemedir.
Hem saltanat-ı âmme-i Sübhaniye hesabına bir hutbe-i ezeliyedir.
Hem rahmet-i vâsia-i muhita nokta-i nazarında bir defter-i iltifatat-ı Rahmaniyedir.
Hem uluhiyetin azamet-i haşmeti haysiyetiyle, başlarında bazen şifre bulunan bir muhabere mecmuasıdır.
Hem ism-i a’zamın muhitinden nüzul ile arş-ı a’zamın bütün muhatına bakan ve teftiş eden hikmet-feşan bir kitab-ı mukaddestir.
Ve şu sırdandır ki “kelâmullah” unvanı kemal-i liyakatle Kur’an’a verilmiş ve daima da veriliyor. Kur’an’dan sonra sair enbiyanın kütüb ve suhufları derecesi gelir. Sair nihayetsiz kelimat-ı İlahiyenin ise bir kısmı dahi has bir itibarla, cüz’î bir unvan ile hususi bir tecelli ile cüz’î bir isim ile ve has bir rububiyet ile ve mahsus bir saltanat ile ve hususi bir rahmet ile zahir olan ilhamat suretinde bir mükâlemedir. Melek ve beşer ve hayvanatın ilhamları, külliyet ve hususiyet itibarıyla çok muhteliftir.
Kur’an, asırları muhtelif bütün enbiyanın kütüblerini ve meşrepleri muhtelif bütün evliyanın risalelerini ve meslekleri muhtelif bütün asfiyanın eserlerini icmalen tazammun eden ve cihat-ı sittesi parlak ve evham ve şübehatın zulümatından musaffâ ve nokta-i istinadı, bi’l-yakîn vahy-i semavî ve kelâm-ı ezelî ve hedefi ve gayesi, bilmüşahede saadet-i ebediye; içi, bilbedahe hâlis hidayet; üstü, bizzarure envar-ı iman; altı, biilmelyakîn delil ve bürhan; sağı, bi’t-tecrübe teslim-i kalp ve vicdan; solu, biaynelyakîn teshir-i akıl ve iz’an; meyvesi, bihakkalyakîn rahmet-i Rahman ve dâr-ı cinan; makamı ve revacı, bi’l-hadsi’s-sadık makbul-ü melek ve ins ü cânn bir kitab-ı semavîdir.
Âyetü’l-Kübra Risalesi’nin Kur'an'dan Bahseden On Yedinci Mertebesi[değiştir]
Sonra bu dünyada hayatın gayesi ve hayatın hayatı iman olduğunu bilen bu yorulmaz ve tok olmaz yolcu, kendi kalbine dedi ki: “Aradığımız zatın sözü ve kelâmı denilen bu dünyada en meşhur ve en parlak ve en hâkim ve ona teslim olmayan herkese her asırda meydan okuyan Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan namındaki kitaba müracaat edip o ne diyor, bilelim. Fakat en evvel, bu kitap bizim Hâlık’ımızın kitabı olduğunu ispat etmek lâzımdır.” diye taharriye başladı.
Bu seyyah bu zamanda bulunduğu münasebetiyle en evvel manevî i’caz-ı Kur’anînin lem’aları olan Resaili’n-Nur’a baktı ve onun yüz otuz risaleleri, âyât-ı Furkaniyenin nükteleri ve ışıkları ve esaslı tefsirleri olduğunu gördü. Ve Risaletü’n-Nur, bu kadar muannid ve mülhid bir asırda her tarafa hakaik-i Kur’aniyeyi mücahidane neşrettiği halde, karşısına kimse çıkamadığından ispat eder ki onun üstadı ve menbaı ve mercii ve güneşi olan Kur’an semavîdir, beşer kelâmı değildir.
Hattâ Resaili’n-Nur’un yüzer hüccetlerinden bir tek hüccet-i Kur’aniyesi olan Yirmi Beşinci Söz ile On Dokuzuncu Mektup’un âhiri, Kur’an’ın kırk vecihle mu’cize olduğunu öyle ispat etmiş ki kim görmüş ise değil tenkit ve itiraz etmek, belki ispatlarına hayran olmuş, takdir ederek çok sena etmiş.
Kur’an’ın vech-i i’cazını ve hak kelâmullah olduğunu ispat etmek cihetini Risaletü’n-Nur’a havale ederek yalnız bir kısa işaretle büyüklüğünü gösteren birkaç noktaya dikkat etti:
Nasıl ki Kur’an, bütün mu’cizatıyla ve hakkaniyetine delil olan bütün hakaikiyle, Muhammed aleyhissalâtü vesselâmın bir mu’cizesidir. Öyle de Muhammed aleyhissalâtü vesselâm da bütün mu’cizatıyla ve delail-i nübüvvetiyle ve kemalât-ı ilmiyesiyle Kur’an’ın bir mu’cizesidir ve Kur’an kelâmullah olduğuna bir hüccet-i kātıasıdır.
Kur’an, bu dünyada öyle nurani ve saadetli ve hakikatli bir surette bir tebdil-i hayat-ı içtimaiye ile beraber, insanların hem nefislerinde hem kalplerinde hem ruhlarında hem akıllarında hem hayat-ı şahsiyelerinde hem hayat-ı içtimaiyelerinde hem hayat-ı siyasiyelerinde öyle bir inkılab yapmış ve idame etmiş ve idare etmiş ki on dört asır müddetinde, her dakikada, altı bin altı yüz altmış altı âyetleri, kemal-i ihtiramla, hiç olmazsa yüz milyondan ziyade insanların dilleriyle okunuyor ve insanları terbiye ve nefislerini tezkiye ve kalplerini tasfiye ediyor. Ruhlara inkişaf ve terakki ve akıllara istikamet ve nur ve hayata hayat ve saadet veriyor. Elbette böyle bir kitabın misli yoktur, hârikadır, fevkalâdedir, mu’cizedir.
Kur’an, o asırdan tâ şimdiye kadar öyle bir belâgat göstermiş ki Kâbe’nin duvarında altın ile yazılan en meşhur ediblerin “Muallakat-ı Seb’a” namıyla şöhret-şiar kasidelerini o dereceye indirdi ki Lebid’in kızı, babasının kasidesini Kâbe’den indirirken demiş: “Âyâta karşı bunun kıymeti kalmadı.”
Hem bedevî bir edib: فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ âyeti okunurken işittiği vakit secdeye kapanmış. Ona demişler: “Sen Müslüman mı oldun?” O demiş: “Hayır, ben bu âyetin belâgatına secde ettim.”
Hem ilm-i belâgatın dâhîlerinden Abdülkahir-i Cürcanî ve Sekkakî ve Zemahşerî gibi binlerle dâhî imamlar ve mütefennin edibler icma ve ittifakla karar vermişler ki: “Kur’an’ın belâgatı, tâkat-i beşerin fevkindedir, yetişilmez.”
Hem o zamandan beri mütemadiyen meydan-ı muarazaya davet edip mağrur ve enaniyetli ediblerin ve beliğlerin damarlarına dokundurup gururlarını kıracak bir tarzda der: “Ya bir tek surenin mislini getiriniz veyahut dünyada ve âhirette helâket ve zilleti kabul ediniz.” diye ilan ettiği halde; o asrın muannid beliğleri bir tek surenin mislini getirmekle kısa bir yol olan muarazayı bırakıp uzun olan, can ve mallarını tehlikeye atan muharebe yolunu ihtiyar etmeleri ispat eder ki o kısa yolda gitmek mümkün değildir.
Hem Kur’an’ın dostları, Kur’an’a benzemek ve taklit etmek şevkiyle ve düşmanları dahi Kur’an’a mukabele ve tenkit etmek sevkiyle o vakitten beri yazdıkları ve yazılan ve telahuk-u efkâr ile terakki eden milyonlarla Arabî kitaplar ortada geziyor. Hiçbirisinin ona yetişemediğini, hattâ en âdi adam dahi dinlese elbette diyecek: “Bu Kur’an, bunlara benzemez ve onların mertebesinde değil.” Ya onların altında veya umumunun fevkinde olacak. Umumunun altında olduğunu dünyada hiçbir fert, hiçbir kâfir, hattâ hiçbir ahmak diyemez. Demek mertebe-i belâgatı umumun fevkindedir.
Hattâ bir adam سَبَّحَ لِلّٰهِ مَا فِى السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ âyetini okudu. Dedi ki: “Bu âyetin hârika telakki edilen belâgatını göremiyorum.” Ona denildi: “Sen dahi bu seyyah gibi o zamana git, orada dinle.” O da kendini Kur’an’dan evvel orada tahayyül ederken gördü ki:
Mevcudat-ı âlem perişan, karanlık, camid ve şuursuz ve vazifesiz olarak hâlî, hadsiz, hudutsuz bir fezada; kararsız, fâni bir dünyada bulunuyorlar. Birden Kur’an’ın lisanından bu âyeti dinlerken gördü:
Bu âyet, kâinat üstünde, dünyanın yüzünde öyle bir perde açtı ve ışıklandırdı ki bu ezelî nutuk ve bu sermedî ferman asırlar sıralarında dizilen zîşuurlara ders verip gösteriyor ki bu kâinat bir cami-i kebir hükmünde, başta semavat ve arz olarak umum mahlukatı hayattarane zikir ve tesbihte ve vazife başında cûş u hurûşla mesudane ve memnunane bir vaziyette bulunduruyor diye müşahede etti. Ve bu âyetin derece-i belâgatını zevk ederek sair âyetleri buna kıyasla Kur’an’ın zemzeme-i belâgatı arzın nısfını ve nev-i beşerin humsunu istila ederek haşmet-i saltanatı kemal-i ihtiramla on dört asır bilâ-fâsıla idame ettiğinin binler hikmetlerinden bir hikmetini anladı.
Kur’an, öyle hakikatli bir halâvet göstermiş ki en tatlı bir şeyden dahi usandıran çok tekrar, Kur’an’ı tilavet edenler için değil usandırmak, belki kalbi çürümemiş ve zevki bozulmamış adamlara tekrar-ı tilaveti halâvetini ziyadeleştirdiği, eski zamandan beri herkesçe müsellem olup darb-ı mesel hükmüne geçmiş.
Hem öyle bir tazelik ve gençlik ve şebabet ve garabet göstermiş ki on dört asır yaşadığı ve herkesin eline kolayca girdiği halde, şimdi nâzil olmuş gibi tazeliğini muhafaza ediyor. Her asır, kendine hitap ediyor gibi bir gençlikte görmüş. Her taife-i ilmiye ondan her vakit istifade etmek için kesretle ve mebzuliyetle yanlarında bulundurdukları ve üslub-u ifadesine ittiba ve iktida ettikleri halde o, üslubundaki ve tarz-ı beyanındaki garabetini aynen muhafaza ediyor.
Kur’an’ın bir cenahı mazide, bir cenahı müstakbelde. Kökü ve bir kanadı eski peygamberlerin ittifaklı hakikatleri olduğu ve bu onları tasdik ve teyid ettiği ve onlar dahi tevafukun lisan-ı haliyle bunu tasdik ettikleri gibi; öyle de evliya ve asfiya gibi ondan hayat alan semereleri ve hayattar tekemmülleriyle, şecere-i mübarekelerinin hayattar, feyizdar ve hakikat-medar olduğuna delâlet eden ve ikinci kanadının himayesi altında yetişen ve yaşayan velayetin bütün hak tarîkatları ve İslâmiyet’in bütün hakikatli ilimleri, Kur’an’ın ayn-ı hak ve mecma-ı hakaik ve câmiiyette misilsiz bir hârika olduğuna şehadet eder.
Kur’an’ın altı ciheti nuranidir, sıdk ve hakkaniyetini gösterir. Evet, altında hüccet ve bürhan direkleri, üstünde sikke-i i’caz lem’aları, önünde ve hedefinde saadet-i dâreyn hediyeleri, arkasında nokta-i istinadı vahy-i semavî hakikatleri, sağında hadsiz ukûl-ü müstakimenin delillerle tasdikleri, solunda selim kalplerin ve temiz vicdanların ciddi itminanları ve samimi incizabları ve teslimleri; Kur’an’ın fevkalâde, hârika, metin ve hücum edilmez bir kale-i semaviye-i arziye olduğunu ispat ettikleri gibi…
Altı makamdan dahi onun ayn-ı hak ve sadık olduğuna ve beşerin kelâmı olmadığına hem yanlış olmadığına imza eden:
Başta bu kâinatta daima güzelliği izhar, iyiliği ve doğruluğu himaye ve sahtekârları ve müfterileri imha ve izale etmek âdetini bir düstur-u faaliyet ittihaz eden bu kâinatın mutasarrıfı, o Kur’an’a âlemde en makbul en yüksek en hâkimane bir makam-ı hürmet ve bir mertebe-i muvaffakıyet vermesiyle onu tasdik ve imza ettiği gibi…
İslâmiyet’in menbaı ve Kur’an’ın tercümanı olan zatın aleyhissalâtü vesselâm herkesten ziyade ona itikad ve ihtiramı ve nüzulü zamanında uyku gibi bir vaziyet-i nâimanede bulunması ve sair kelâmları ona yetişememesi ve bir derece benzememesi ve ümmiyetiyle beraber gitmiş ve gelecek hakiki hâdisat-ı kevniyeyi gaybiyane, Kur’an ile tereddütsüz ve itminan ile beyan etmesi ve çok dikkatli gözlerin nazarı altında hiçbir hile, hiçbir yanlış vaziyeti görülmeyen o tercümanın, bütün kuvvetiyle Kur’an’ın her bir hükmüne iman edip tasdik etmesi ve hiçbir şey onu sarsmaması; Kur’an semavî, hakkaniyetli ve kendi Hâlık-ı Rahîm’inin mübarek kelâmı olduğunu imza ediyor.
Hem nev-i insanın humsu, belki kısm-ı a’zamı, göz önünde ona müncezibane ve dindarane irtibatı ve hakikat-perestane ve müştakane kulak vermesi; ve çok emarelerin ve vakıaların ve keşfiyatın şehadetiyle, cin ve melek ve ruhanîlerin dahi tilaveti vaktinde pervane gibi hakperestane etrafında toplanması, Kur’an’ın kâinatça makbuliyetine ve en yüksek bir makamda bulunduğuna bir imzadır.
Hem nev-i beşerin umum tabakaları, en gabi ve âmîden tut, tâ en zeki ve âlime kadar her birisi, Kur’an’ın dersinden tam hisse almaları ve en derin hakikatleri fehmetmeleri ve yüzlerle fen ve ulûm-u İslâmiyenin ve bilhassa şeriat-ı kübranın büyük müçtehidleri ve usûlü’d-din ve ilm-i kelâmın dâhî muhakkikleri gibi her taife kendi ilimlerine ait bütün hâcatını ve cevaplarını Kur’an’dan istihraç etmeleri, Kur’an menba-ı hak ve maden-i hakikat olduğuna bir imzadır.
Hem edebiyatça en ileri bulunan Arap edibleri –İslâmiyet’e girmeyenler– şimdiye kadar muarazaya pek çok muhtaç oldukları halde Kur’an’ın i’cazından yedi büyük vechi varken, yalnız bir tek vechi olan belâgatının (tek bir surenin) mislini getirmekten istinkâfları ve şimdiye kadar gelen ve muaraza ile şöhret kazanmak isteyen meşhur beliğlerin ve dâhî âlimlerin onun hiçbir vech-i i’cazına karşı çıkamamaları ve âcizane sükût etmeleri; Kur’an mu’cize ve tâkat-i beşerin fevkinde olduğuna bir imzadır.
Evet, bir kelâm “Kimden gelmiş ve kime gelmiş ve ne için?” denilmesiyle kıymeti ve ulviyeti ve belâgatı tezahür etmesi noktasından Kur’an’ın misli olamaz ve ona yetişilemez.
Çünkü Kur’an, bütün âlemlerin Rabb’i ve Hâlık’ının hitabı ve konuşması ve hiçbir cihette taklidi ve tasannuu ihsas edecek bir emare bulunmayan bir mükâlemesi ve bütün insanların belki bütün mahlukatın namına mebus ve nev-i beşerin en meşhur ve namdar muhatabı bulunan ve o muhatabın kuvvet ve vüs’at-i imanı, koca İslâmiyet’i tereşşuh edip sahibini Kab-ı Kavseyn makamına çıkararak muhatab-ı Samedaniyeye mazhariyetle nüzul eden ve saadet-i dâreyne dair ve hilkat-i kâinatın neticelerine ve ondaki Rabbanî maksatlara ait mesaili ve o muhatabın bütün hakaik-i İslâmiyeyi taşıyan en yüksek ve en geniş olan imanını beyan ve izah eden ve koca kâinatın bir harita, bir saat, bir hane gibi her tarafını gösterip, çevirip onları yapan sanatkârı tavrıyla ifade ve talim eden Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın elbette mislini getirmek mümkün değildir ve derece-i i’cazına yetişilmez.
Hem Kur’an’ı tefsir eden ve bir kısmı otuz kırk hattâ yetmiş cilt olarak birer tefsir yazan yüksek zekâlı müdakkik binlerle mütefennin ulemanın, senetleri ve delilleriyle beyan ettikleri Kur’an’daki hadsiz meziyetleri ve nükteleri ve hâsiyetleri ve sırları ve âlî manaları ve umûr-u gaybiyenin her nevinden kesretli gaybî ihbarları izhar ve ispat etmeleri ve bilhassa Risale-i Nur’un yüz otuz kitabının her biri Kur’an’ın bir meziyetini, bir nüktesini kat’î bürhanlarla ispat etmesi ve bilhassa Mu’cizat-ı Kur’aniye Risalesi; şimendifer ve tayyare gibi medeniyetin hârikalarından çok şeyleri Kur’an’dan istihraç eden Yirminci Söz’ün İkinci Makamı ve Risale-i Nur’a ve elektriğe işaret eden âyetlerin işaratını bildiren İşarat-ı Kur’aniye namındaki Birinci Şuâ ve huruf-u Kur’aniye ne kadar muntazam, esrarlı ve manalı olduğunu gösteren Rumuzat-ı Semaniye namındaki sekiz küçük risaleler ve Sure-i Feth’in âhirki âyeti beş vecihle ihbar-ı gaybî cihetinde mu’cizeliğini ispat eden küçük bir risale gibi Risale-i Nur’un her bir cüzü, Kur’an’ın bir hakikatini, bir nurunu izhar etmesi; Kur’an’ın misli olmadığına ve mu’cize ve hârika olduğuna ve bu âlem-i şehadette âlem-i gaybın lisanı ve bir Allâmü’l-guyub’un kelâmı bulunduğuna bir imzadır.
İşte altı noktada ve altı cihette ve altı makamda işaret edilen, Kur’an’ın mezkûr meziyetleri ve hâsiyetleri içindir ki haşmetli hâkimiyet-i nuraniyesi ve azametli saltanat-ı kudsiyesi, asırların yüzlerini ışıklandırarak zemin yüzünü dahi bin üç yüz sene tenvir ederek kemal-i ihtiramla devam etmesi hem o hâsiyetleri içindir ki Kur’an’ın her bir harfi, hiç olmazsa on sevabı ve on hasenesi olması ve on meyve-i bâki vermesi, hattâ bir kısım âyâtın ve surelerin her bir harfi, yüz ve bin ve daha ziyade meyve vermesi ve mübarek vakitlerde her harfin nuru ve sevabı ve kıymeti ondan yüzlere çıkması gibi kudsî imtiyazları kazanmış diye dünya seyyahı anladı ve kalbine dedi:
İşte böyle her cihetle mu’cizatlı bu Kur’an; surelerinin icmaıyla ve âyâtının ittifakıyla ve esrar ve envarının tevafukuyla ve semerat ve âsârının tetabukuyla bir tek Vâcibü’l-vücud’un vücuduna ve vahdetine ve sıfât ve esmasına deliller ile ispat suretinde öyle şehadet etmiş ki bütün ehl-i imanın hadsiz şehadetleri, onun şehadetinden tereşşuh etmişler.
İşte bu yolcunun Kur’an’dan aldığı ders-i tevhid ve imana kısa bir işaret olarak Birinci Makam’ın on yedinci mertebesinde böyle
لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ الْوَاجِبُ الْوُجُودِ الْوَاحِدُ الْاَحَدُ الَّذٖى دَلَّ عَلٰى وُجُوبِ وُجُودِهٖ فٖى وَحْدَتِهِ الْقُرْاٰنُ الْمُعْجِزُ الْبَيَانِ اَلْمَقْبُولُ الْمَرْغُوبُ لِاَجْنَاسِ الْمَلَكِ وَ الْاِنْسِ وَ الْجَانِّ اَلْمَقْرُوءُ كُلُّ اٰيَاتِهٖ فٖى كُلِّ دَقٖيقَةٍ بِكَمَالِ الْاِحْتِرَامِ بِاَلْسِنَةِ مِأٰتِ مِلْيُونٍ مِنْ نَوْعِ الْاِنْسَانِ الدَّائِمُ سَلْطَنَتُهُ الْقُدْسِيَّةُ عَلٰى اَقْطَارِ الْاَرْضِ وَ الْاَكْوَانِ وَ عَلٰى وُجُوهِ الْاَعْصَارِ وَ الزَّمَانِ وَ الْجَارٖى حَاكِمِيَّتُهُ الْمَعْنَوِيَّةُ النُّورَانِيَّةُ عَلٰى نِصْفِ الْاَرْضِ وَ خُمْسِ الْبَشَرِ فٖى اَرْبَعَةَ عَشَرَ عَصْرًا بِكَمَالِ الْاِحْتِشَامِ .. وَ كَذَا : شَهِدَ وَ بَرْهَنَ بِاِجْمَاعِ سُوَرِهِ الْقُدْسِيَّةِ السَّمَاوِيَّةِ وَ بِاِتِّفَاقِ اٰيَاتِهِ النُّورَانِيَّةِ الْاِلٰهِيَّةِ وَ بِتَوَافُقِ اَسْرَارِهٖ وَ اَنْوَارِهٖ وَ بِتَطَابُقِ حَقَائِقِهٖ وَ ثَمَرَاتِهٖ وَ اٰثَارِهٖ بِالْمُشَاهَدَةِ وَ الْعَيَانِ
denilmiştir.
İlgili Resimler/Fotoğraflar[değiştir]
İlgili Maddeler[değiştir]
- Allah (cc)
- Hz. Muhammed (sav)
- Tefsir
- Kur'an'ın Mucizeleri
- Kur'an-ı Kerim'in İsimleri
- Kur'an ve Tevafuk
- Kur'an'daki Tekrarların Hikmeti