Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel
Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel ya da el-Camiu’s-Sahih müsned türü hadis kitaplarının İmam-ı Ahmed İbn-i Hanbel tarafından tasnif edilen ve günümüze kadar gelen en geniş örneğidir.[1]
Bilgiler[değiştir]
Müellifi: İmam-ı Ahmed İbn-i Hanbel[1]
Diğer İsimleri:
Telif Yeri ve Tarihi: 200-228 (815-843)[1]
Telif Dili:
Telifiyle İlgili Diğer Bilgiler:
İçeriği[değiştir]
700.000 hadis arasından seçilen 27.000 hadisten oluşan bu eser 904 kadar sahâbînin rivayetlerini ihtiva etmektedir.[1]
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Daha bunlar gibi pek çok sahih ihbarat-ı gaybiye vuku bulmuş. Meşhur Kütüb-ü Sitte-i Sahiha-i Hadîsiyede zikredilmiştir ve senetleriyle beyan edilmiştir. Bu risalede beyan edilen vakıatın ekseri, tevatür-ü manevî hükmünde kat’îdir, yakînîdirler. Başta Buharî ve Müslim ki Kur’an’dan sonra en sahih kitap olduklarını, ehl-i tahkik kabul etmiş. Ve sair Sahih-i Tirmizî, Nesaî ve Ebu Davud ve Müsned-i Hâkim ve Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel ve Delail-i Beyhakî gibi kitaplarda an’anesiyle beyan edilmiştir.
(Mektubat, 19. Mektup, 6. İşaret)