Kuran:Ankebut: Revizyonlar arasındaki fark

Nurpedia.org - İman ve İslam Hakikatlerine Dair Nur Ansiklopedisi sitesinden
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 26 değişikliği gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:
[[Kategori:Kur'an]]
[[Kategori:Sure Okuma Sayfaları]]
''Önceki Sure: [[Kuran:Kasas Suresi|Kasas Suresi]] ← [[Kuran:Kur'an|Kur'an]] → [[Kuran:Rum Suresi|Rum Suresi]]: Sonraki Sure''
''Önceki Sure: [[Kuran:Kasas|Kasas]] ← [[Kuran:Kur'an|Kur'an]] → [[Kuran:Rum|Rûm]]: Sonraki Sure''


=29. Ankebut Suresi=
=29. Ankebut Suresi=


==Cüz 20==
{Mekke'de nâzil olan bu sûre 69 âyettir. "Ankebût", örümcek demektir. 41. âyetinde kâfirlerin işleri örümcek ağına benzetildiği için sûre bu ismi almıştır.}


===Sayfa 395===
===Bölüm 1===


{{Arabi|٢٩﴾ ﺳُﻮﺭَﺓُ ﺍﻟْﻌَﻨْﻜَﺒُﻮﺕِ}}
<div id="1">[[Dosya:Ankebut 1.png]]</div>


{{Arabi|ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢِ}}
1- Elif. Lâm. Mîm.


{{Arabi|ﺍﻟٓﻢٓ ﴿١﴾ ﺍَﺣَﺴِﺐَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱُ ﺍَﻥْ ﻳُﺘْﺮَﻛُٓﻮﺍ ﺍَﻥْ ﻳَﻘُﻮﻟُٓﻮﺍ ﺍَﻣَﻨَّﺎ ﻭَﻫُﻢْ ﻟﺎَ ﻳُﻔْﺘَﻨُﻮﻥَ﴿٢﴾ ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﻓَﺘَﻨَّﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻬِﻢْ ﻓَﻠَﻴَﻌْﻠَﻤَﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺻَﺪَﻗُﻮﺍ ﻭَﻟَﻴَﻌْﻠَﻤَﻦَّ ﺍﻟْﻜَﺎﺫِﺑِﻴﻦَ﴿٣﴾ ﺍَﻡْ ﺣَﺴِﺐَ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ ﺍﻟﺴَّﻴِّﺌَﺎﺕِ ﺍَﻥْ ﻳَﺴْﺒِﻘُﻮﻧَﺎ  ﺳَٓﺎﺀَ ﻣَﺎ ﻳَﺤْﻜُﻤُﻮﻥَ﴿٤﴾ ﻣَﻦْ ﻛَﺎﻥَ ﻳَﺮْﺟُﻮﺍ ﻟِﻘَٓﺎﺀَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻓَﺎِﻥَّ ﺍَﺟَﻞَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺎَﺕٍ  ﻭَﻫُﻮَ ﺍﻟﺴَّﻤِﻴﻊُ ﺍﻟْﻌَﻠِﻴﻢُ﴿٥﴾ ﻭَﻣَﻦْ ﺟَﺎﻫَﺪَ ﻓَﺎِﻧَّﻤَﺎ ﻳُﺠَﺎﻫِﺪُ ﻟِﻨَﻔْﺴِﻪِ  ﺍِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻟَﻐَﻨِﻰٌّ ﻋَﻦِ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ﴿٦﴾}}
<div id="2">[[Dosya:Ankebut 2.png]]</div>


===Sayfa 396===
2- İnsanlar, imtihandan geçirilmeden, sadece "İman ettik" demeleriyle bırakılıvereceklerini mi sandılar?


{{Arabi|ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤَﺎﺕِ ﻟَﻨُﻜَﻔِّﺮَﻥَّ ﻋَﻨْﻬُﻢْ ﺳَﻴِّﺌَﺎﺗِﻬِﻢْ ﻭَﻟَﻨَﺠْﺰِﻳَﻨَّﻬُﻢْ ﺍَﺣْﺴَﻦَ ﺍﻟَّﺬِﻯ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ﴿٧﴾ ﻭَﻭَﺻَّﻴْﻨَﺎ ﺍﻟْﺎِﻧْﺴَﺎﻥَ ﺑِﻮَﺍﻟِﺪَﻳْﻪِ ﺣُﺴْﻨًﺎ  ﻭَﺍِﻥْ ﺟَﺎﻫَﺪَﺍﻙَ ﻟِﺘُﺸْﺮِﻙَ ﺑِﻰ ﻣَﺎ ﻟَﻴْﺲَ ﻟَﻚَ ﺑِﻪِ ﻋِﻠْﻢٌ ﻓَﻠﺎَ ﺗُﻄِﻌْﻬُﻤَﺎ  ﺍِﻟَﻰَّ ﻣَﺮْﺟِﻌُﻜُﻢْ ﻓَﺎُﻧَﺒِّﺌُﻜُﻢْ ﺑِﻤَﺎ ﻛُﻨْﺘُﻢْ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ﴿٨﴾ ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤَﺎﺕِ ﻟَﻨُﺪْﺧِﻠَﻨَّﻬُﻢْ ﻓِﻰ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤِﻴﻦَ﴿٩﴾ ﻭَﻣِﻦَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻣَﻦْ ﻳَﻘُﻮﻝُ ﺍَﻣَﻨَّﺎ ﺑِﺎﻟﻠَّﻪِ ﻓَﺎِﺫَٓﺍ ﺍُﻭ ﺫِﻯَ ﻓِﻰ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺟَﻌَﻞَ ﻓِﺘْﻨَﺔَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻛَﻌَﺬَﺍﺏِ ﺍﻟﻠَّﻪِ  ﻭَﻟَﺌِﻦْ ﺟَٓﺎﺀَ ﻧَﺼْﺮٌ ﻣِﻦْ ﺭَﺑِّﻚَ ﻟَﻴَﻘُﻮﻟُﻦَّ ﺍِﻧَّﺎ ﻛُﻨَّﺎ ﻣَﻌَﻜُﻢْ  ﺍَﻭَ ﻟَﻴْﺲَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺑِﺎَﻋْﻠَﻢَ ﺑِﻤَﺎ ﻓِﻰ ﺻُﺪُﻭﺭِ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ﴿١٠﴾ ﻭَﻟَﻴَﻌْﻠَﻤَﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَﻟَﻴَﻌْﻠَﻤَﻦَّ ﺍﻟْﻤُﻨَﺎﻓِﻘِﻴﻦَ﴿١١﴾ ﻭَﻗَﺎﻝَ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﻟِﻠَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﺍﺗَّﺒِﻌﻮُﺍ ﺳَﺒِﻴﻠَﻨَﺎ ﻭَﻟْﻨَﺤْﻤِﻞْ ﺧَﻄَﺎﻳَﺎﻛُﻢْ  ﻭَﻣَﺎﻫُﻢْ ﺑِﺤَﺎﻣِﻠِﻴﻦَ ﻣِﻦْ ﺧَﻄَﺎﻳَﺎﻫُﻢْ ﻣِﻦْ ﺷَﻰْﺀٍ  ﺍِﻧَّﻬُﻢْ ﻟَﻜَﺎﺫِﺑُﻮﻥَ﴿١٢﴾ ﻭَﻟَﻴَﺤْﻤِﻠُﻦَّ ﺍَﺛْﻘَﺎﻟَﻬُﻢْ ﻭَﺍَﺛْﻘَﺎﻟﺎً ﻣَﻊَ ﺍَﺛْﻘَﺎﻟِﻬِﻢْ  ﻭَﻟَﻴُﺴْﺌَﻠُﻦَّ ﻳَﻮْﻡَ ﺍﻟْﻘِﻴَﻤَﺔِ ﻋَﻤَّﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻔْﺘَﺮُﻭﻥَ ﴿١٣﴾ ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺍَﺭْﺳَﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣًﺎ ﺍِﻟَﻰ ﻗَﻮْﻣِﻪِ ﻓَﻠَﺒِﺚَ ﻓِﻴﻬِﻢْ ﺍَﻟْﻒَ ﺳَﻨَﺔٍ ﺍِﻟﺎَّ ﺧَﻤْﺴِﻴﻦَ ﻋَﺎﻣًﺎ  ﻓَﺎَﺧَﺬَﻫُﻢُ ﺍﻟﻄُّﻮﻓَﺎﻥُ ﻭَﻫُﻢْ ﻇَﺎﻟِﻤُﻮﻥَ﴿١٤﴾}}
{Bu âyetin, imanları sebebiyle çeşitli işkencelere maruz kalan bazı sahâbîler hakkında nâzil olduğu rivayet edilmiştir.}


===Sayfa 397===
<div id="3">[[Dosya:Ankebut 3.png]]</div>


{{Arabi|ﻓَﺎَﻧْﺠَﻴْﻨَﺎﻩُ ﻭَﺍَﺻْﺤَﺎﺏَ ﺍﻟﺴَّﻔِﻴﻨَﺔِ ﻭَﺟَﻌَﻠْﻨَﺎﻫَٓﺎ ﺍَﻳَﺔً ﻟِﻠْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ﴿١٥﴾ ﻭَﺍِﺑْﺮَﻫِﻴﻢَ ﺍِﺫْ ﻗَﺎﻝَ ﻟِﻘَﻮْﻣِﻪِ ﺍﻋْﺒُﺪُﻭﺍ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻭَﺍﺗَّﻘُﻮﻩُ  ﺫَﻟِﻜُﻢْ ﺧَﻴْﺮٌ ﻟَﻜُﻢْ ﺍِﻥْ ﻛُﻨْﺘُﻢْ ﺗَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ﴿١٦﴾ ﺍِﻧَّﻤَﺎ ﺗَﻌْﺒُﺪُﻭﻥَ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻥِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍَﻭْﺛَﺎﻧًﺎ ﻭَﺗَﺨْﻠُﻘُﻮﻥَ ﺍِﻓْﻜًﺎ  ﺍِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺗَﻌْﺒُﺪُﻭﻥَ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻥِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟﺎَﻳَﻤْﻠِﻜُﻮﻥَ ﻟَﻜُﻢْ ﺭِﺯْﻗًﺎ ﻓَﺎﺑْﺘَﻐُﻮﺍ ﻋِﻨْﺪَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍﻟﺮِّﺯْﻕَ ﻭَﺍﻋْﺒُﺪُﻭﻩُ ﻭَﺍﺷْﻜُﺮُﻭﺍ ﻟَﻪُ  ﺍِﻟَﻴْﻪِ ﺗُﺮْﺟَﻌُﻮﻥَ﴿١٧﴾ ﻭَﺍِﻥْ ﺗُﻜَﺬِّﺑُﻮﺍ ﻓَﻘَﺪْ ﻛَﺬَّﺏَ ﺍُﻣَﻢٌ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻜُﻢْ  ﻭَﻣَﺎ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝِ ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻟْﺒَﻠﺎَﻍُ ﺍﻟْﻤُﺒِﻴﻦُ﴿١٨﴾ ﺍَﻭَ ﻟَﻢْ ﻳَﺮَﻭْﺍ ﻛَﻴْﻒَ ﻳُﺒْﺪِﻯُٔ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟْﺨَﻠْﻖَ ﺛُﻢَّ ﻳُﻌِﻴﺪُﻩُ  ﺍِﻥَّ ﺫَﻟِﻚَ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻳَﺴِﻴﺮٌ﴿١٩﴾ ﻗُﻞْ ﺳِﻴﺮُﻭﺍ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽِ ﻓَﺎﻧْﻈُﺮُﻭﺍ ﻛَﻴْﻒَ ﺑَﺪَﺍَ ﺍﻟْﺨَﻠْﻖَ ﺛُﻢَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻳُﻨْﺸِﻰﺀُ ﺍﻟﻨَّﺸْﺎَﺓَ ﺍﻟْﺎَﺧِﺮَﺓَ  ﺍِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻋَﻠَﻰ ﻛُﻞِّ ﺷَﻰْﺀٍ ﻗَﺪِﻳﺮٌ ﴿٢٠﴾ ﻳُﻌَﺬِّﺏُ ﻣَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎﺀُ ﻭَﻳَﺮْﺣَﻢُ ﻣَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎﺀُ  ﻭَﺍِﻟَﻴْﻪِ ﺗُﻘْﻠَﺒُﻮﻥَ﴿٢١﴾ ﻭَﻣَٓﺎ ﺍَﻧْﺘُﻢْ ﺑِﻤُﻌْﺠِﺰِﻳﻦَ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽِ ﻭَﻟﺎَ ﻓِﻰ ﺍﻟﺴَّﻤَٓﺎﺀِ  ﻭَﻣَﺎﻟَﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻥِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻣِﻦْ ﻭَﻟِﻰٍّ ﻭَﻟﺎَ ﻧَﺼِﻴﺮٍ ﴿٢٢﴾ ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﺑِﺎَﻳَﺎﺕِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻭَﻟِﻘَٓﺎﺋِﻪِٓ ﺍُﻭ ﻟَٓﺌِﻚَ ﻳَﺌِﺴُﻮﺍ ﻣِﻦْ ﺭَﺣْﻤَﺘِﻰ ﻭَﺍُﻭ ﻟَٓﺌِﻚَ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬَﺍﺏٌ ﺍَﻟِﻴﻢٌ﴿٢٣﴾}}
3- Andolsun ki, biz onlardan öncekileri de imtihandan geçirmişizdir. Elbette Allah, doğruları ortaya çıkaracak, yalancıları da mutlaka ortaya koyacaktır.


===Sayfa 398===
<div id="4">[[Dosya:Ankebut 4.png]]</div>


{{Arabi|ﻓَﻤَﺎ ﻛَﺎﻥَ ﺟَﻮَﺍﺏَ ﻗَﻮْﻣِﻪِٓ ﺍِﻟﺎَّٓ ﺍَﻥْ ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﺍﻗْﺘُﻠُﻮﻩُ ﺍَﻭْ ﺣَﺮِّﻗُﻮﻩُ ﻓَﺎَﻧْﺠَﻴﻪُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻨَّﺎﺭِ  ﺍِﻥَّ ﻓِﻰ ﺫَﻟِﻚَ ﻟَﺎَﻳَﺎﺕٍ ﻟِﻘَﻮْﻡٍ ﻳُﻮْٔﻣِﻨُﻮﻥَ﴿٢٤﴾ ﻭَﻗَﺎﻝَ ﺍِﻧَّﻤَﺎ ﺍﺗَّﺨَﺬْﺗُﻢْ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻥِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍَﻭْﺛَﺎﻧًﺎ  ﻣَﻮَﺩَّﺓَ ﺑَﻴْﻨِﻜُﻢْ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺤَﻴَﻮﺓِ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ  ﺛُﻢَّ ﻳَﻮْﻡَ ﺍﻟْﻘِﻴَﻤَﺔِ ﻳَﻜْﻔُﺮُ ﺑَﻌْﻀُﻜُﻢْ ﺑِﺒَﻌْﺾٍ ﻭَﻳَﻠْﻌَﻦُ ﺑَﻌْﻀُﻜُﻢْ ﺑَﻌْﻀًﺎ  ﻭَﻣَﺎْﻭَﻳﻜُﻢُ ﺍﻟﻨَّﺎﺭُ ﻭَﻣَﺎﻟَﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﻧَﺎﺻِﺮِﻳﻦَ ﴿٢٥﴾ ﻓَﺎَﻣَﻦَ ﻟَﻪُ ﻟُﻮﻁٌ  ﻭَﻗَﺎﻝَ ﺍِﻧِّﻰ ﻣُﻬَﺎﺟِﺮٌ ﺍِﻟَﻰ ﺭَﺑِّﻰ  ﺍِﻧَّﻪُ ﻫُﻮَ ﺍﻟْﻌَﺰِﻳﺰُ ﺍﻟْﺤَﻜِﻴﻢُ﴿٢٦﴾ ﻭَﻭَﻫَﺒْﻨَﺎ ﻟَﻪُٓ ﺍِﺳْﺤَﻖَ ﻭَﻳَﻌْﻘُﻮﺏَ ﻭَﺟَﻌَﻠْﻨَﺎ ﻓِﻰ ﺫُﺭِّﻳَّﺘِﻪِ ﺍﻟﻨُّﺒُﻮَّﺓَ ﻭَﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ ﻭَﺍَﺗَﻴْﻨَﺎﻩُ ﺍَﺟْﺮَﻩُ ﻓِﻰ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ  ﻭَﺍِﻧَّﻪُ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺎَﺧِﺮَﺓِ ﻟَﻤِﻦَ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤِﻴﻦَ﴿٢٧﴾ ﻭَﻟُﻮﻃًﺎ ﺍِﺫْ ﻗَﺎﻝَ ﻟِﻘَﻮْﻣِﻪِٓ ﺍِﻧَّﻜُﻢْ ﻟَﺘَﺎْﺗُﻮﻥَ ﺍﻟْﻔَﺎﺣِﺸَﺔَ  ﻣَﺎﺳَﺒَﻘَﻜُﻢْ ﺑِﻬَﺎ ﻣِﻦْ ﺍَﺣَﺪٍ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ﴿٢٨﴾ ﺍَﺋِﻨَّﻜُﻢْ ﻟَﺘَﺎْﺗُﻮﻥَ ﺍﻟﺮِّﺟَﺎﻝَ ﻭَﺗَﻘْﻄَﻌُﻮﻥَ ﺍﻟﺴَّﺒِﻴﻞَ ﻭَﺗَﺎْﺗُﻮﻥَ ﻓِﻰ ﻧَﺎﺩِﻳﻜُﻢُ ﺍﻟْﻤُﻨْﻜَﺮَ  ﻓَﻤَﺎ ﻛَﺎﻥَ ﺟَﻮَﺍﺏَ ﻗَﻮْﻣِﻪِٓ ﺍِﻟﺎَّٓ ﺍَﻥْ ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﺍﺋْﺘِﻨَﺎ ﺑِﻌَﺬَﺍﺏِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍِﻥْ ﻛُﻨْﺖَ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺼَّﺎﺩِﻗِﻴﻦَ﴿٢٩﴾ ﻗَﺎﻝَ ﺭَﺏِّ ﺍﻧْﺼُﺮْﻧِﻰ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟْﻘَﻮْﻡِ ﺍﻟْﻤُﻔْﺴِﺪِﻳﻦَ ﴿٣٠﴾}}
4- Yoksa kötülükleri yapanlar bizden kaçabileceklerini mi sandılar? Ne kadar kötü (ne yanlış) hüküm veriyorlar!


===Sayfa 399===
<div id="5">[[Dosya:Ankebut 5.png]]</div>


{{Arabi|ﻭَﻟَﻤَّﺎ ﺟَٓﺎﺀَﺕْ ﺭُﺳُﻠُﻨَٓﺎ ﺍِﺑْﺮَﻫِﻴﻢَ ﺑِﺎﻟْﺒُﺸْﺮَﻯ  ﻗَﺎﻟُٓﻮﺍ ﺍِﻧَّﺎ ﻣُﻬْﻠِﻜُٓﻮﺍ ﺍَﻫْﻞِ ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟْﻘَﺮْﻳَﺔِ  ﺍِﻥَّ ﺍَﻫْﻠَﻬَﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻇَﺎﻟِﻤِﻴﻦَ ﴿٣١﴾ ﻗَﺎﻝَ ﺍِﻥَّ ﻓِﻴﻬَﺎ ﻟُﻮﻃًﺎ  ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻧَﺤْﻦُ ﺍَﻋْﻠَﻢُ ﺑِﻤَﻦْ ﻓِﻴﻬَﺎ  ﻟَﻨُﻨَﺠِّﻴَﻨَّﻪُ ﻭَﺍَﻫْﻠَﻪُٓ ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻣْﺮَﺍَﺗَﻪُ  ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻐَﺎﺑِﺮِﻳﻦَ﴿٣٢﴾ ﻭَﻟَﻤَّٓﺎ ﺍَﻥْ ﺟَٓﺎﺀَﺕْ ﺭُﺳُﻠُﻨَﺎ ﻟُﻮﻃًﺎ ﺳِٓﻰﺀَ ﺑِﻬِﻢْ ﻭَﺿَﺎﻕَ ﺑِﻬِﻢْ ﺫَﺭْﻋًﺎ ﻭَﻗَﺎﻟﻮُﺍ ﻟﺎَ ﺗَﺨَﻒْ ﻭَﻟﺎَ ﺗَﺤْﺰَﻥْ  ﺍِﻧَّﺎ ﻣُﻨَﺠُّﻮﻙَ ﻭَﺍَﻫْﻠَﻚَ ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻣْﺮَﺍَﺗَﻚَ ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻐَﺎﺑِﺮِﻳﻦَ﴿٣٣﴾ ﺍِﻧَّﺎ ﻣُﻨْﺰِﻟُﻮﻥَ ﻋَﻠَٓﻰ ﺍَﻫْﻞِ ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟْﻘَﺮْﻳَﺔِ ﺭِﺟْﺰًﺍ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺴَّﻤَٓﺎﺀِ ﺑِﻤَﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻔْﺴُﻘُﻮﻥَ﴿٣٤﴾ ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺗَﺮَﻛْﻨَﺎ ﻣِﻨْﻬَٓﺎ ﺍَﻳَﺔً ﺑَﻴِّﻨَﺔً ﻟِﻘَﻮْﻡٍ ﻳَﻌْﻘِﻠُﻮﻥَ﴿٣٥﴾ ﻭَﺍِﻟَﻰ ﻣَﺪْﻳَﻦَ ﺍَﺧَﺎﻫُﻢْ ﺷُﻌَﻴْﺒًﺎ  ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻳَﺎ ﻗَﻮْﻡِ ﺍﻋْﺒُﺪُﻭﺍ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻭَﺍﺭْﺟُﻮﺍ ﺍﻟْﻴَﻮْﻡَ ﺍﻟْﺎَﺧِﺮَ ﻭَﻟﺎَ ﺗَﻌْﺜَﻮْﺍ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽِ ﻣُﻔْﺴِﺪِﻳﻦَ﴿٣٦﴾ ﻓَﻜَﺬَّﺑُﻮﻩُ ﻓَﺎَﺧَﺬَﺗْﻬُﻢُ ﺍﻟﺮَّﺟْﻔَﺔُ ﻓَﺎَﺻْﺒَﺤُﻮﺍ ﻓِﻰ ﺩَﺍﺭِﻫِﻢْ ﺟَﺎﺛِﻤِﻴﻦَ ﴿٣٧﴾ ﻭَﻋَﺎﺩًﺍ ﻭَﺛَﻤُﻮﺩَ ﺍ ﻭَﻗَﺪْ ﺗَﺒَﻴَّﻦَ ﻟَﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﻣَﺴَﺎﻛِﻨِﻬِﻢْ  ﻭَﺯَﻳَّﻦَ ﻟَﻬُﻢُ ﺍﻟﺸَّﻴْﻄَﺎﻥُ ﺍَﻋْﻤَﺎﻟَﻬُﻢْ ﻓَﺼَﺪَّﻫُﻢْ ﻋَﻦِ ﺍﻟﺴَّﺒِﻴﻞِ ﻭَﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻣُﺴْﺘَﺒْﺼِﺮِﻳﻦَ ﴿٣٨﴾}}
5- Kim Allah'a kavuşmayı umuyorsa, bilsin ki Allah'ın tayin ettiği o vakit elbet gelecektir. O, her şeyi işiten ve bilendir.


===Sayfa 400===
<div id="6">[[Dosya:Ankebut 6.png]]</div>


{{Arabi|ﻭَﻗَﺎﺭُﻭﻥَ ﻭَﻓِﺮْﻋَﻮْﻥَ ﻭَﻫَﺎﻣَﺎﻥَ ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺟَٓﺎﺀَﻫُﻢْ ﻣُﻮﺳَﻰ ﺑِﺎﻟْﺒَﻴِّﻨَﺎﺕِ ﻓَﺎﺳْﺘَﻜْﺒَﺮُﻭﺍ ﻓِﻰ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽِ ﻭَﻣَﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﺳَﺎﺑِﻘِﻴﻦَ ﴿٣٩﴾ ﻓَﻜُﻠﺎًّ ﺍَﺧَﺬْﻧَﺎ ﺑِﺬَﻧْﺒِﻪِ  ﻓَﻤِﻨْﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺍَﺭْﺳَﻠْﻨَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺣَﺎﺻِﺒًﺎ  ﻭَﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺍَﺧَﺬَﺗْﻪُ ﺍﻟﺼَّﻴْﺤَﺔُ  ﻭَﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺧَﺴَﻔْﻨَﺎ ﺑِﻪِ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽَ  ﻭَﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺍَﻏْﺮَﻗْﻨَﺎ  ﻭَﻣَﺎﻛَﺎﻥَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟِﻴَﻈْﻠِﻤَﻬُﻢْ ﻭَﻟَﻜِﻦْ ﻛَﺎﻧُٓﻮﺍ ﺍَﻧْﻔُﺴَﻬُﻢْ ﻳَﻈْﻠِﻤُﻮﻥَ﴿٤٠﴾ ﻣَﺜَﻞُ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍﺗَّﺨَﺬُﻭﺍ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻥِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍَﻭْﻟِﻴَٓﺎﺀَ ﻛَﻤَﺜَﻞِ ﺍﻟْﻌَﻨْﻜَﺒُﻮﺕِ  ﺍِﺗَّﺨَﺬَﺕْ ﺑَﻴْﺘًﺎ  ﻭَﺍِﻥَّ ﺍَﻭْﻫَﻦَ ﺍﻟْﺒُﻴُﻮﺕِ ﻟَﺒَﻴْﺖُ ﺍﻟْﻌَﻨْﻜَﺒُﻮﺕِ  ﻟَﻮْ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ﴿٤١﴾ ﺍِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﻳَﺪْﻋُﻮﻥَ ﻣِﻦْ ﺩُﻭﻧِﻪِ ﻣِﻦْ ﺷَﻰْﺀٍ  ﻭَﻫُﻮَ ﺍﻟْﻌَﺰِﻳﺰُ ﺍﻟْﺤَﻜِﻴﻢُ﴿٤٢﴾ ﻭَﺗِﻠْﻚَ ﺍﻟْﺎَﻣْﺜَﺎﻝُ ﻧَﻀْﺮِﺑُﻬَﺎ ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ  ﻭَﻣَﺎ ﻳَﻌْﻘِﻠُﻬَٓﺎ ﺍِﻟﺎَّﺍﻟْﻌَﺎﻟِﻤُﻮﻥَ﴿٤٣﴾ ﺧَﻠَﻖَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟﺴَّﻤَﻮَﺍﺕِ ﻭَﺍﻟْﺎَﺭْﺽَ ﺑِﺎﻟْﺤَﻖِّ  ﺍِﻥَّ ﻓِﻰ ﺫَﻟِﻚَ ﻟَﺎَﻳَﺔً ﻟِﻠْﻤُﻮْٔﻣِﻨِﻴﻦَ ﴿٤٤﴾ ﺍُﺗْﻞُ ﻣَٓﺎ ﺍُ ﻭﺣِﻰَ ﺍِﻟَﻴْﻚَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ ﻭَﺍَﻗِﻢِ ﺍﻟﺼَّﻠَﻮﺓَ  ﺍِﻥَّ ﺍﻟﺼَّﻠَﻮﺓَ ﺗَﻨْﻬَﻰ ﻋَﻦِ ﺍﻟْﻔَﺤْﺸَٓﺎﺀِ ﻭَﺍﻟْﻤُﻨْﻜَﺮِ  ﻭَﻟَﺬِﻛْﺮُ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍَﻛْﺒَﺮُ  ﻭَﺍﻟﻠَّﻪُ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎﺗَﺼْﻨَﻌُﻮﻥَ﴿٤٥﴾}}
6- Cihad eden, ancak kendisi için cihad etmiş olur. Şüphesiz Allah, âlemlerden müstağnîdir. (O'nun hiçbir şeye ihtiyacı yoktur).


==Cüz 21==
====Sayfa 396====


===Sayfa 401===
<div id="7">[[Dosya:Ankebut 7.png]]</div>


{{Arabi|ﻭَﻟﺎَ ﺗُﺠَﺎﺩِﻟُٓﻮﺍ ﺍَﻫْﻞَ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ ﺍِﻟﺎَّ ﺑِﺎﻟَّﺘِﻰ ﻫِﻰَ ﺍَﺣْﺴَﻦُ  ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻇَﻠَﻤُﻮﺍ ﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻭَﻗُﻮﻟُٓﻮﺍ ﺍَﻣَﻨَّﺎ ﺑِﺎﻟَّﺬِٓﻯ ﺍُﻧْﺰِﻝَ ﺍِﻟَﻴْﻨَﺎ ﻭَﺍُﻧْﺰِﻝَ ﺍِﻟَﻴْﻜُﻢْ ﻭَﺍِﻟَﻬُﻨَﺎ ﻭَﺍِﻟَﻬُﻜُﻢْ ﻭَﺍﺣِﺪٌ ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﻟَﻪُ ﻣُﺴْﻠِﻤُﻮﻥَ﴿٤٦﴾ ﻭَﻛَﺬَﻟِﻚَ ﺍَﻧْﺰَﻟْﻨَٓﺎ ﺍِﻟَﻴْﻚَ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ  ﻓَﺎﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﺗَﻴْﻨَﺎﻫُﻢُ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ ﻳُﻮْٔﻣِﻨُﻮﻥَ ﺑِﻪِ  ﻭَﻣِﻦْ ﻫَٓﻮ ُٔﻟﺎَٓﺀِ ﻣَﻦْ ﻳُﻮْٔﻣِﻦُ ﺑِﻪِ  ﻭَﻣَﺎ ﻳَﺠْﺤَﺪُ ﺑِﺎَﻳَﺎﺗِﻨَٓﺎ ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻟْﻜَﺎﻓِﺮُﻭﻥَ﴿٤٧﴾ ﻭَﻣَﺎ ﻛُﻨْﺖَ ﺗَﺘْﻠُﻮﺍ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻪِ ﻣِﻦْ ﻛِﺘَﺎﺏٍ ﻭَﻟﺎَ ﺗَﺨُﻄُّﻪُ ﺑِﻴَﻤِﻴﻨِﻚَ ﺍِﺫًﺍ ﻟﺎَﺭْﺗَﺎﺏَ ﺍﻟْﻤُﺒْﻄِﻠُﻮﻥَ﴿٤٨﴾ ﺑَﻞْ ﻫُﻮَ ﺍَﻳَﺎﺕٌ ﺑَﻴِّﻨَﺎﺕٌ ﻓِﻰ ﺻُﺪُﻭﺭِ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍُﻭ ﺗُﻮﺍ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢَ  ﻭَﻣَﺎ ﻳَﺠْﺤَﺪُ ﺑِﺎَﻳَﺎﺗِﻨَٓﺎ ﺍِﻟﺎَّ ﺍﻟﻈَّﺎﻟِﻤُﻮﻥَ﴿٤٩﴾ ﻭَﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻟَﻮْﻟﺎَٓ ﺍُﻧْﺰِﻝَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺍَﻳَﺎﺕٌ ﻣِﻦْ ﺭَﺑِّﻪِ  ﻗُﻞْ ﺍِﻧَّﻤَﺎ ﺍﻟْﺎَﻳَﺎﺕُ ﻋِﻨْﺪَ ﺍﻟﻠَّﻪِ  ﻭَﺍِﻧَّﻤَٓﺎ ﺍَﻧَ ﺎ ﻧَﺬِﻳﺮٌ ﻣُﺒِﻴﻦٌ﴿٥٠﴾ ﺍَﻭَ ﻟَﻢْ ﻳَﻜْﻔِﻬِﻢْ ﺍَﻧَّٓﺎ ﺍَﻧْﺰَﻟْﻨَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ ﻳُﺘْﻠَﻰ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ  ﺍِﻥَّ ﻓِﻰ ﺫَﻟِﻚَ ﻟَﺮَﺣْﻤَﺔً ﻭَﺫِﻛْﺮَﻯ ﻟِﻘَﻮْﻡٍ ﻳُﻮْٔﻣِﻨُﻮﻥَ ﴿٥١﴾ ﻗُﻞْ ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺎﻟﻠَّﻪِ ﺑَﻴْﻨِﻰ ﻭَﺑَﻴْﻨَﻜُﻢْ ﺷَﻬِﻴﺪًﺍ  ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎﻓِﻰ ﺍﻟﺴَّﻤَﻮَﺍﺕِ ﻭَﺍﻟْﺎَﺭْﺽِ  ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﺑِﺎﻟْﺒَﺎﻃِﻞِ ﻭَﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﺑِﺎﻟﻠَّﻪِ  ﺍُﻭ ﻟَٓﺌِﻚَ ﻫُﻢُ ﺍﻟْﺨَﺎﺳِﺮُﻭﻥَ﴿٥٢﴾}}
7- İman edip iyi işler yapanların (geçmiş) kötülüklerini elbette örteriz ve onlara, yaptıklarının daha güzeli ile karşılık veririz.


===Sayfa 402===
<div id="8">[[Dosya:Ankebut 8.png]]</div>


{{Arabi|ﻭَﻳَﺴْﺘَﻌْﺠِﻠُﻮﻧَﻚَ ﺑِﺎﻟْﻌَﺬَﺍﺏِ  ﻭَﻟَﻮْﻟﺎَٓ ﺍَﺟَﻞٌ ﻣُﺴَﻤًّﻰ ﻟَﺠَٓﺎﺀَﻫُﻢُ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏُ  ﻭَﻟَﻴَﺎْﺗِﻴَﻨَّﻬُﻢْ ﺑَﻐْﺘَﺔً ﻭَﻫُﻢْ ﻟﺎَ ﻳَﺸْﻌُﺮُﻭﻥَ﴿٥٣﴾ ﻳَﺴْﺘَﻌْﺠِﻠُﻮﻧَﻚَ ﺑِﺎﻟْﻌَﺬَﺍﺏِ  ﻭَﺍِﻥَّ ﺟَﻬَﻨَّﻢَ ﻟَﻤُﺤِﻴﻄَﺔٌ ﺑِﺎﻟْﻜَﺎﻓِﺮِﻳﻦَ ﴿٥٤﴾ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﻐْﺸَﻴﻬُﻢُ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏُ ﻣِﻦْ ﻓَﻮْﻗِﻬِﻢْ ﻭَﻣِﻦْ ﺗَﺤْﺖِ ﺍَﺭْﺟُﻠِﻬِﻢْ ﻭَﻳَﻘُﻮﻝُ ﺫُﻭﻗُﻮﺍ ﻣَﺎﻛُﻨْﺘُﻢْ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ﴿٥٥﴾ ﻳَﺎ ﻋِﺒَﺎﺩِﻯَ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُٓﻮﺍ ﺍِﻥَّ ﺍَﺭْﺿِﻰ ﻭَﺍﺳِﻌَﺔٌ ﻓَﺎِﻳَّﺎﻯَ ﻓَﺎﻋْﺒُﺪُﻭﻥِ﴿٥٦﴾ ﻛُﻞُّ ﻧَﻔْﺲٍ ﺫَٓﺍﺋِﻘَﺔُ ﺍﻟْﻤَﻮْﺕِ ﺛُﻢَّ ﺍِﻟَﻴْﻨَﺎ ﺗُﺮْﺟَﻌُﻮﻥَ﴿٥٧﴾ ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺍَﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤَﺎﺕِ ﻟَﻨُﺒَﻮِّﺋَﻨَّﻬُﻢْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﺠَﻨَّﺔِ ﻏُﺮَﻓًﺎ ﺗَﺠْﺮِﻯ ﻣِﻦْ ﺗَﺤْﺘِﻬَﺎ ﺍﻟْﺎَﻧْﻬَﺎﺭُ ﺧَﺎﻟِﺪِﻳﻦَ ﻓِﻴﻬَﺎ  ﻧِﻌْﻢَ ﺍَﺟْﺮُ ﺍﻟْﻌَﺎﻣِﻠِﻴﻦَ ﴿٥٨﴾ ﺍَﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺻَﺒَﺮُﻭﺍ ﻭَﻋَﻠَﻰ ﺭَﺑِّﻬِﻢْ ﻳَﺘَﻮَﻛَّﻠُﻮﻥَ﴿٥٩﴾ ﻭَﻛَﺎَﻳِّﻦْ ﻣِﻦْ ﺩَٓﺍﺑَّﺔٍ ﻟﺎَﺗَﺤْﻤِﻞُ ﺭِﺯْﻗَﻬَﺎ  ﺍَﻟﻠَّﻪُ ﻳَﺮْﺯُﻗُﻬَﺎ ﻭَﺍِﻳَّﺎﻛُﻢْ  ﻭَﻫُﻮَ ﺍﻟﺴَّﻤِﻴﻊُ ﺍﻟْﻌَﻠِﻴﻢُ﴿٦٠﴾ ﻭَﻟَﺌِﻦْ ﺳَﺎَﻟْﺘَﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺧَﻠَﻖَ ﺍﻟﺴَّﻤَﻮَﺍﺕِ ﻭَﺍﻟْﺎَﺭْﺽَ ﻭَﺳَﺨَّﺮَ ﺍﻟﺸَّﻤْﺲَ ﻭَﺍﻟْﻘَﻤَﺮَ ﻟَﻴَﻘُﻮﻟُﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ  ﻓَﺎَﻧَّﻰ ﻳُﻮْٔﻓَﻜُﻮﻥَ﴿٦١﴾ ﺍَﻟﻠَّﻪُ ﻳَﺒْﺴُﻂُ ﺍﻟﺮِّﺯْﻕَ ﻟِﻤَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎﺀُ ﻣِﻦْ ﻋِﺒَﺎﺩِﻩِ ﻭَﻳَﻘْﺪِﺭُ ﻟَﻪُ  ﺍِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺑِﻜُﻞِّ ﺷَﻰْﺀٍ ﻋَﻠِﻴﻢٌ﴿٦٢﴾ ﻭَﻟَﺌِﻦْ ﺳَﺎَﻟْﺘَﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﻧَﺰَّﻝَ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺴَّﻤَٓﺎﺀِ ﻣَٓﺎﺀً ﻓَﺎَﺣْﻴَﺎ ﺑِﻪِ ﺍﻟْﺎَﺭْﺽَ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِ ﻣَﻮْﺗِﻬَﺎ ﻟَﻴَﻘُﻮﻟُﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ  ﻗُﻞِ ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟِﻠَّﻪِ  ﺑَﻞْ ﺍَﻛْﺜَﺮُﻫُﻢْ ﻟﺎَﻳَﻌْﻘِﻠُﻮﻥَ ﴿٦٣﴾}}
8- Biz, insana, ana-babasına iyi davranmasını tavsiye etmişizdir. Eğer onlar, seni, hakkında bilgin olmayan bir şeyi (körü körüne) bana ortak koşman için zorlarlarsa, onlara itaat etme. Dönüşünüz ancak banadır. O zaman size yapmış olduklarınızı haber vereceğim.


===Sayfa 403===
<div id="9">[[Dosya:Ankebut 9.png]]</div>


{{Arabi|ﻭَﻣَﺎ ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟْﺤَﻴَﻮﺓُ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴَٓﺎ ﺍِﻟﺎَّ ﻟَﻬْﻮٌ ﻭَﻟَﻌِﺐٌ  ﻭَﺍِﻥَّ ﺍﻟﺪَّﺍﺭَ ﺍﻟْﺎَﺧِﺮَﺓَ ﻟَﻬِﻰَ ﺍﻟْﺤَﻴَﻮَﺍﻥُ  ﻟَﻮْﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ﴿٦٤﴾ ﻓَﺎِﺫَﺍ ﺭَﻛِﺒﻮُﺍ ﻓِﻰ ﺍﻟْﻔُﻠْﻚِ ﺩَﻋَﻮُﺍ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻣُﺨْﻠِﺼِﻴﻦَ ﻟَﻪُ ﺍﻟﺪِّﻳﻦَ  ﻓَﻠَﻤَّﺎ ﻧَﺠَّﻴﻬُﻢْ ﺍِﻟَﻰ ﺍﻟْﺒَﺮِّ ﺍِﺫَﺍ ﻫُﻢْ ﻳُﺸْﺮِﻛُﻮﻥَ ﴿٦٥﴾ ﻟِﻴَﻜْﻔُﺮُﻭﺍ ﺑِﻤَٓﺎ ﺍَﺗَﻴْﻨَﺎﻫُﻢْ  ﻭَﻟِﻴَﺘَﻤَﺘَّﻌُﻮﺍ  ﻓَﺴَﻮْﻑَ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ﴿٦٦﴾ ﺍَﻭَ ﻟَﻢْ ﻳَﺮَﻭْﺍ ﺍَﻧَّﺎ ﺟَﻌَﻠْﻨَﺎ ﺣَﺮَﻣًﺎ ﺍَﻣِﻨًﺎ ﻭَﻳُﺘَﺨَﻄَّﻒُ ﺍﻟﻨَّﺎﺱُ ﻣِﻦْ ﺣَﻮْﻟِﻬِﻢْ  ﺍَﻓَﺒِﺎﻟْﺒَﺎﻃِﻞِ ﻳُﻮْٔﻣِﻨﻮُﻥَ ﻭَﺑِﻨِﻌْﻤَﺔِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻳَﻜْﻔُﺮُﻭﻥَ﴿٦٧﴾ ﻭَﻣَﻦْ ﺍَﻇْﻠَﻢُ ﻣِﻤَّﻦِ ﺍﻓْﺘَﺮَﻯ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻛَﺬِﺑًﺎ ﺍَﻭْ ﻛَﺬَّﺏَ ﺑِﺎﻟْﺤَﻖِّ ﻟَﻤَّﺎ ﺟَٓﺎﺀَﻩُ  ﺍَﻟَﻴْﺲَ ﻓِﻰ ﺟَﻬَﻨَّﻢَ ﻣَﺜْﻮًﻯ ﻟِﻠْﻜَﺎﻓِﺮِﻳﻦَ﴿٦٨﴾ ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺟَﺎﻫَﺪُﻭﺍ ﻓِﻴﻨَﺎ ﻟَﻨَﻬْﺪِﻳَﻨَّﻬُﻢْ ﺳُﺒُﻠَﻨَﺎ  ﻭَﺍِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻟَﻤَﻊَ ﺍﻟْﻤُﺤْﺴِﻨِﻴﻦَ﴿٦٩﴾}}
9- İman edip iyi işler yapanları, muhakkak sâlihler (zümresi) içine katarız.


''Önceki Sure: [[Kuran:Kasas Suresi|Kasas Suresi]] &larr; [[Kuran:Kur'an|Kur'an]] &rarr; [[Kuran:Rum Suresi|Rum Suresi]]: Sonraki Sure''
<div id="10">[[Dosya:Ankebut 10.png]]</div>
 
10- İnsanlardan kimi vardır ki: "Allah'a inandık" der; fakat Allah uğrunda eziyete uğratıldığı zaman, insanların işkencesini Allah'ın azabı gibi tutar. Halbuki Rabbinden bir nusret gelecek olsa, mutlaka, "Doğrusu biz de sizinle beraberdik" derler. İyi de, Allah, herkesin kalbindekileri en iyi bilen değil midir?
 
{Bu manaya göre, samimi iman sahibi olmayan bu gibi kimselerin, Allah yolunda eziyete uğradıklarında, karşılaştıkları dünyevî işkenceleri, Allah'ın ahiretteki azabına denk tutmaları anlatılmış olur. Bir de, "İnsanlardan gördüğü ezayı, Allah'ın azabı imiş gibi sayar" manası verilmektedir.}
 
<div id="11">[[Dosya:Ankebut 11.png]]</div>
 
11- Allah, elbette (O'na gönülden) iman edenleri de bilir, iki yüzlüleri de bilir (ortaya çıkaracaktır).
 
<div id="12">[[Dosya:Ankebut 12.png]]</div>
 
12- Kâfirler, iman edenlere: Bizim yolumuza uyun, sizin günahlarınızı biz yüklenelim, derler. Halbuki onların hiçbir günahını yüklenecek değillerdir. Gerçekte onlar, kesinlikle yalan söylemektedirler.
 
<div id="13">[[Dosya:Ankebut 13.png]]</div>
 
13- (Fakat gerçek şu ki) elbette kendi yüklerini (veballerini), kendi yükleriyle birlikte nice yükleri taşıyacaklar ve uydurup durdukları şeylerden kıyamet günü mutlaka sorguya çekileceklerdir.
 
{12. âyette, kâfirlerin başkalarının günahını yüklenmeyeceği belirtilirken, bu âyette, doğru yoldan saptırdıkları kişilerin veballerini de taşıyacakları ifade edilmektedir. Fakat burada uyumsuz bir durum yoktur. Zira önceki âyette, kâfirlerin, saptırmak istedikleri kimseleri kandırmak için onlara "Sizin günahınızı biz yükleneceğiz" deyip onların günahlarını kaldırmayı vaad ettikleri anlatılmaktadır. Her iki âyet birlikte incelendiğinde, hiç kimsenin başkasının günahını -bizzat kendisi çekmeyi göze alsa bile- kaldırtmaya gücü yetmeyeceği, bununla birlikte, başkalarını doğru yoldan saptıranların kat kat vebal yüklenecekleri, fakat böylece, yoldan sapanların da kendi günahlarından kurtulmuş olmayacakları anlaşılmaktadır.}
 
===Bölüm 2===
 
<div id="14">[[Dosya:Ankebut 14.png]]</div>
 
14- Andolsun ki biz Nuh'u kendi kavmine gönderdik de o bin yıldan elli yıl eksik bir süre onların arasında kaldı. Sonunda onlar zulümlerini sürdürürken tufan kendilerini yakalayıverdi.
 
====Sayfa 397====
 
<div id="15">[[Dosya:Ankebut 15.png]]</div>
 
15- Fakat biz onu ve gemidekileri kurtardık ve bunu âlemlere bir ibret yaptık.
 
<div id="16">[[Dosya:Ankebut 16.png]]</div>
 
16- İbrahim'i de gönderdik. O kavmine şöyle demişti: Allah'a kulluk edin. O'na karşı gelmekten sakının. Eğer bilmiş olsanız bu sizin için daha hayırlıdır.
 
<div id="17">[[Dosya:Ankebut 17.png]]</div>
 
17- Siz Allah'ı bırakıp birtakım putlara tapıyor, asılsız sözler uyduruyorsunuz. Bilmelisiniz ki, Allah'ı bırakıp da taptıklarınız, size rızık veremezler. O halde rızkı Allah katında arayın. O'na kulluk edin ve O'na şükredin. Ancak O'na döndürüleceksiniz.
 
<div id="18">[[Dosya:Ankebut 18.png]]</div>
 
18- Eğer (size tebliğ edileni) yalan sayarsanız, bilin ki sizden önceki birçok milletler de (kendilerine tebliğ edileni) yalan saymışlardır. Peygamber'e düşen, yalnız açık bir tebliğdir.
 
<div id="19">[[Dosya:Ankebut 19.png]]</div>
 
19- Allah'ın, yaratmayı nasıl başlattığını, sonra bunu(nasıl) tekrarladığını görmediler mi? Şüphesiz bu, Allah'a göre kolaydır.
 
<div id="20">[[Dosya:Ankebut 20.png]]</div>
 
20- De ki: Yeryüzünde gezip dolaşın da, Allah ilk baştan nasıl yaratmış bir bakın. İşte Allah bundan sonra (aynı şekilde) ahiret hayatını da yaratacaktır. Gerçekten Allah her şeye kadirdir.
 
<div id="21">[[Dosya:Ankebut 21.png]]</div>
 
21- O, dilediğine azabeder, dilediğini esirger. Ancak O'na döndürüleceksiniz.
 
<div id="22">[[Dosya:Ankebut 22.png]]</div>
 
22- Siz ne yeryüzünde ne de gökte (Allah'ı) âciz bırakamazsınız. Allah'tan başka bir dost ve yardımcı da bulamazsınız.
 
{İlâhî hükümden kurtulmak için ne yeryüzünün en gizli yerine saklanmanın, ne de gökyüzüne çıkmanın fayda vermeyeceği anlatılmakta, insanların göğe çıkacaklarına da dolaylı olarak işaret edilmektedir.}
 
===Bölüm 3===
 
<div id="23">[[Dosya:Ankebut 23.png]]</div>
 
23- Allah'ın âyetlerini ve O'na kavuşmayı inkâr edenler -işte onlar- benim rahmetimden ümitlerini kesmişlerdir ve onlar için acıklı bir azap vardır.
 
====Sayfa 398====
 
<div id="24">[[Dosya:Ankebut 24.png]]</div>
 
24- Kavminin (İbrahim'e) cevabı ise: "Onu öldürün yahut yakın!" demelerinden ibaret oldu. Ama Allah onu ateşten kurtardı. Doğrusu bunda, iman eden bir kavim için ibretler vardır.
 
<div id="25">[[Dosya:Ankebut 25.png]]</div>
 
25- (İbrahim onlara) dedi ki: Siz, sırf aranızdaki dünya hayatına has muhabbet uğruna Allah'ı bırakıp birtakım putlar edindiniz. Sonra kıyamet günü (gelip çattığında ise) birbirinizi tanımazlıktan gelecek ve birbirinize lânet okuyacaksınız. Varacağınız yer cehennemdir ve hiç yardımcınız da yoktur.
 
<div id="26">[[Dosya:Ankebut 26.png]]</div>
 
26- Bunun üzerine Lût ona iman etti ve (İbrahim): Doğrusu ben Rabbim'e(emrettiği yere) hicret ediyorum. Şüphesiz O, mutlak güç ve hikmet sahibidir, dedi.
 
{Lût Peygamber, Hz. İbrahim'in kardeş çocuğudur. Peygamber olduğu dikkate alındığında, onun daha önce küfürde olup da iman getirdiği düşünülemez. Âyette Hz. İbrahim'i ilk tasdik edenin Lût aleyhisselâm olduğuna işaret edilmektedir.
 
Hz. İbrahim'in, zevcesi Sâre ve Hz. Lût ile birlikte, -kendi doğum yeri olduğu söylenen- Küsâ köyünden Harrân'a, oradan Şam'a gittiği ve nihayet Filistin'e, Lût peygamberin ise Sodom denen yere indiği rivayet olunmaktadır. Âyet daha çok bu rivayete göre manalandırılmaktadır. Bununla birlikte, "Doğrusu ben Rabbime iltica ediyorum" şeklinde bir mana da verilmektedir.}
 
<div id="27">[[Dosya:Ankebut 27.png]]</div>
 
27- Ona İshak ve Ya'kub'u bağışladık. Peygamberliği ve kitapları, onun soyundan gelenlere verdik. Ona dünyada mükâfatını verdik. Şüphesiz o, ahirette de sâlihler (zümresin) dendir.
 
<div id="28">[[Dosya:Ankebut 28.png]]</div>
 
28- Lût'u da (gönderdik). O, kavmine demişti ki: Gerçekten siz, daha önce hiçbir milletin yapmadığı bir hayâsızlığı yapıyorsunuz!
 
<div id="29">[[Dosya:Ankebut 29.png]]</div>
 
29- (Bu ilâhî ikazdan sonra hâla) siz, ille de erkeklere yaklaşacak, yol kesecek ve toplantılarınızda edepsizlikler yapacak mısınız! Kavminin cevabı ise, şöyle demelerinden ibaret oldu: (Yaptıklarımızın kötülüğü ve azaba uğrayacağımız konusunda) doğru söyleyenlerden isen, Allah'ın azabını getir bize!
 
<div id="30">[[Dosya:Ankebut 30.png]]</div>
 
30- (Lût:) Şu fesatçılar güruhuna karşı bana yardım eyle Rabbim! dedi.
 
{Lût (a.s.)ın duası üzerine Allah, genç delikanlılar suretinde melekler gönderdi. Sapıklar onlara da tecavüze yeltendiler ve sonunda helâk oldular.}
 
====Sayfa 399====
 
===Bölüm 4===
 
<div id="31">[[Dosya:Ankebut 31.png]]</div>
 
31- Elçilerimiz İbrahim'e (iki oğul ihsan edeceğimize dair) müjdeyi getirdiklerinde şöyle dediler: Biz bu memleket halkını helâk edeceğiz. Çünkü oranın halkı zalim kimselerdir.
 
<div id="32">[[Dosya:Ankebut 32.png]]</div>
 
32- (İbrahim) dedi ki: Ama orada Lût var! Şöyle cevap verdiler: Biz orada kimlerin bulunduğunu çok iyi biliyoruz. Onu ve ailesini elbette kurtaracağız. Yalnız karısı müstesna; o, (azapta) kalacaklar arasındadır.
 
<div id="33">[[Dosya:Ankebut 33.png]]</div>
 
33- Elçilerimiz Lût'a gelince, Lût onlar hakkında tasalandı ve (onları korumak için) ne yapacağını bilemedi. Ona: Korkma, tasalanma! Çünkü biz seni de aileni de kurtaracağız. Yalnız, (azapta) kalacaklar arasında bulunan karın müstesna, dediler.
 
{Melekler, insan kılığında geldiklerinden, ilk önce Hz. Lût onların melek olduğunu anlayamadı. Delikanlı şekline bürünmüş oldukları için, kavminin onlara da sarkıntılık etmesinden endişelendi. Bunun üzerine melekler, durumu açıklığa kavuşturdular.}
 
<div id="34">[[Dosya:Ankebut 34.png]]</div>
 
34- "Biz, şüphesiz, bu memleket halkının üzerine, yoldan çıkmalarına karşılık gökten (feci) bir azap indireceğiz."
 
<div id="35">[[Dosya:Ankebut 35.png]]</div>
 
35- Andolsun ki, biz, aklını kullanacak bir kavim için oradan apaçık bir ibret nişânesi bırakmışızdır.
 
{Bu nişâne, helâk edilen kavmin başına gelenlerle ilgili hikâyeler, harap olan yurtlarının kalıntıları, gökten yağdırılan taşlar, kapkara akan nehirler şeklindeki izahlarla tefsir edilmiştir.}
 
<div id="36">[[Dosya:Ankebut 36.png]]</div>
 
36- Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı gönderdik ve Şuayb: Ey kavmim! Allah'a kulluk edin, ahiret gününe umut bağlayın, yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın! dedi.
 
{Âyetin "Ahiret gününe umut bağlayın" diye manalandırılan kısmı, "Ahirette sevap verileceğini umduğunuz işler yapın", "Ahiret gününden korkun" şeklinde açıklanmıştır.}
 
<div id="37">[[Dosya:Ankebut 37.png]]</div>
 
37- Fakat onu yalancılıkla itham ettiler. Derken, kendilerini bir sarsıntı yakalayıverdi ve yurtlarında diz üstü çöke kaldılar.
 
{"Sarsıntı" şeklinde manalandırılan "racfe" kelimesi, bu olayda deprem ve Cebrail aleyhisselâmın kalplere ürküntü veren bağırışı (sayha) şekillerinde tefsir edilmiştir. Bu ikinci tefsire göre, "Onları bir titreme aldı" tarzında bir mananın verilmesi de mümkündür.}
 
<div id="38">[[Dosya:Ankebut 38.png]]</div>
 
38- Âd ve Semûd'u da (helâk ettik). Sizin için, (onların başına nelerin geldiği) oturdukları yerlerden apaçık anlaşılmaktadır. Şeytan onlara yaptıkları işleri güzel gösterip onları doğru yoldan çıkardı. Oysa bakıp görebilecek durumdaydılar.
 
====Sayfa 400====
 
<div id="39">[[Dosya:Ankebut 39.png]]</div>
 
39- Karun'u, Firavun'u ve Hâmân'ı da (helâk ettik). Andolsun ki, Musa onlara apaçık deliller getirmişti de onlar yeryüzünde büyüklük taslamışlardı. Halbuki (azabımızı aşıp) geçebilecek değillerdi.
 
<div id="40">[[Dosya:Ankebut 40.png]]</div>
 
40- Nitekim, onlardan her birini günahı sebebiyle cezalandırdık. Kiminin üzerine taşlar savuran rüzgârlar gönderdik, kimini korkunç bir ses yakaladı, kimini yerin dibine geçirdik, kimini de suda boğduk. Allah onlara zulmetmiyor, asıl onlar kendilerine zulmediyorlardı.
 
<div id="41">[[Dosya:Ankebut 41.png]]</div>
 
41- Allah'tan başka dostlar edinenlerin durumu, örümceğin durumu gibidir. Örümcek bir yuva edinir; halbuki yuvaların en çürüğü şüphesiz örümcek yuvasıdır. Keşke bilselerdi!
 
{Allah'tan başkasını dost edinerek kendilerine destek arayanların durumu, âyette örümceğe benzetilmiştir. Âyette özlü olarak ifade edildiği üzere, örümcek bütün bütün evsiz değildir, kendine bir yuva edinir; fakat örümcek yuvasının çürüklüğü meşhur meseldir. İşte örümceğin edindiği yuva ne kadar zayıfsa, Allah'tan başkasının destek ve himayesine güvenenlerin tutamağı da öylesine çürüktür.}
 
<div id="42">[[Dosya:Ankebut 42.png]]</div>
 
42- Allah, onların kendisini bırakıp da hangi şeye yalvardıklarını şüphesiz bilir. O, mutlak güç ve hikmet sahibidir.
 
<div id="43">[[Dosya:Ankebut 43.png]]</div>
 
43- İşte biz, bu temsilleri insanlar için getiriyoruz; fakat onları ancak bilenler düşünüp anlayabilir.
 
{Kureyş'in cahilleri ve beyinsiz takımı, "Muhammed'in Rabbi, sinekten, örümcekten temsiller getiriyor" diye gülüp alay ediyorlardı. Bu misallerin "insanlar" için verildiği belirtilerek, hayvandan farkı olmayan bu cahil ve düşüncesiz kimselerin bunu anlayamayacaklarına işaret edilmektedir.}
 
<div id="44">[[Dosya:Ankebut 44.png]]</div>
 
44- Allah, gökleri ve yeri hak olarak (yerli yerince) yarattı. Şüphesiz bunda, iman edenler için (Allah'ın varlık ve kudretine) bir nişâne bulunmaktadır.
 
===Bölüm 5===
 
<div id="45">[[Dosya:Ankebut 45.png]]</div>
 
45- (Resûlüm!) Sana vahyedilen Kitab'ı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki, namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah'ı anmak elbette (ibadetlerin) en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir.
 
{Âyet, günaha götüren isteklerin baskısından kurtulmanın ve ruh yüceliğine erişmenin en sağlam yolunu göstermektedir. Şüphesiz bu, en geniş manada "Allah'ı anmak"tır. Kur'an tilâveti ve namaz, bunun en başta gelen şekilleridir.
 
Gerçekten, Kur'an'ın manalarını düşünenler için, Kur'an tilâveti, daha önce farkına varılamayan bir çok manaların açığa çıkmasını sağlar; kişiyi ulvî bir âleme götürür. Kur'an tilâvetinin fazileti ile ilgili pek çok hadis vardır.
 
Hakkı verilerek kılınan namazın da, ruhu ulvîleştireceği ve mutlaka kötülükten alıkoyacağı, bu âyette ve bir çok hadiste ısrarla belirtilmektedir. İyiliğe sevketmeyen, kötülüklerden alıkoymayan bir namaz ise, İslâm büyükleri tarafından, sırtta taşınan bir vebal olarak nitelendirilmiştir.}
 
=Cüz 21=
([https://www.youtube.com/watch?v=MOUq0nA3DeE&ab_channel=Hayr%C3%A2tVakf%C4%B1 21. Cüz Dinleme Bağlantısı])
 
([[Cüz 21 (Tüm Cüz)|21. cüz okuma sayfası]])
====Sayfa 401====
 
<div id="46">[[Dosya:Ankebut 46.png]]</div>
 
46- İçlerinden zulmedenleri bir yana, ehl-i kitapla ancak en güzel yoldan mücadele edin ve deyin ki: Bize indirilene de, size indirilene de iman ettik. Bizim İlâhımız da sizin İlâhınız da birdir ve biz O'na teslim olmuşuzdur.
 
<div id="47">[[Dosya:Ankebut 47.png]]</div>
 
47- (Resûlüm!) İşte böylece sana (önceki kitapları tasdik eden) bu Kitab'ı indirdik. Onun için, kendilerine kitap verdiklerimiz ona iman ediyorlar. Şunlardan (Araplardan) da ona iman eden nice kimseler vardır. Âyetlerimizi, ancak kâfirler (inatları yüzünden) bile bile inkâr eder.
 
{Tefsirlerde, bu âyet ile, Abdullah b. Selâm ve Übey b. Ka'b gibi Kur'an'a iman eden ehl-i kitaba işaret edildiği belirtilmektedir.}
 
<div id="48">[[Dosya:Ankebut 48.png]]</div>
 
48- Sen bundan önce ne bir yazı okur, ne de elinle onu yazardın. Öyle olsaydı, bâtıla uyanlar kuşku duyarlardı.
 
{Hz. Peygamber'in "ümmî" yani okuma-yazma bilmeyen bir kişi olmasının başlıca hikmeti, bu âyette açıklanmış olmaktadır: Eğer Resûl-i Ekrem, okuma-yazma bilen bir kişi olsaydı, ümmî olan peygamber için bile "Bu Kur'an'ı o uydurmuştur" demeye kalkan ve en açık mucizeleri inkâr eden müşrikler, iftiralarına bir ölçüde mesnet bulmuş olacaklar ve daha çok kimseleri kandırabileceklerdi.}
 
<div id="49">[[Dosya:Ankebut 49.png]]</div>
 
49- Hayır, o (Kur'an), kendilerine ilim verilenlerin sînelerinde (yer eden) apaçık âyetlerdir. Âyetlerimizi, ancak zalimler bile bile inkâr eder.
 
<div id="50">[[Dosya:Ankebut 50.png]]</div>
 
50- "Ona Rabbinden (başkaca) mucizeler indirilmeli değil miydi?" derler. De ki: Mucizeler ancak Allah'ın katındadır. Ben ise sadece apaçık bir uyarıcıyım.
 
<div id="51">[[Dosya:Ankebut 51.png]]</div>
 
51- Kendilerine okunmakta olan Kitab'ı sana indirmemiz onlara yetmemiş mi? Elbette iman eden bir kavim için onda rahmet ve ibret vardır.
 
===Bölüm 6===
 
<div id="52">[[Dosya:Ankebut 52.png]]</div>
 
52- De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir. Bâtıla inanıp Allah'ı inkâr edenler (var ya), işte ziyana uğrayacaklar onlardır.
 
====Sayfa 402====
 
<div id="53">[[Dosya:Ankebut 53.png]]</div>
 
53- Senden, azabı çarçabuk (getirmeni) istiyorlar. Eğer önceden tayin edilmiş bir vade olmasaydı, azap elbette onlara gelip çatmıştı. Fakat onlar farkında değilken, o ansızın kendilerine geliverecektir.
 
<div id="54">[[Dosya:Ankebut 54.png]]</div>
 
54- (Evet) senden azabı çarçabuk (getirmeni) istiyorlar. Hiç şüpheleri olmasın, cehennem kâfirleri çepeçevre kuşatacaktır.
 
<div id="55">[[Dosya:Ankebut 55.png]]</div>
 
55- O günde azap, onları hem üstlerinden hem ayaklarının altından saracak ve Allah (onlara): "Yaptıklarınızı (cezasını) tadın!" diyecektir.
 
<div id="56">[[Dosya:Ankebut 56.png]]</div>
 
56- Ey iman eden kullarım! Şüphesiz, benim arzım geniştir. O halde (nerede güven içinde olacaksanız orada) yalnız bana kulluk edin.
 
{Bu âyetin, işkenceye uğrayan Mekke müslümanlarının zayıfları hakkında nâzil olduğu rivayet edilmiştir.}
 
<div id="57">[[Dosya:Ankebut 57.png]]</div>
 
57- Her can ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz.
 
<div id="58">[[Dosya:Ankebut 58.png]]</div>
 
58- İman edip güzel işler yapanları, (evet) muhakkak ki onları, içinde ebedî kalmak üzere altlarından ırmaklar akan cennet köşklerine yerleştireceğiz. (Böyle iyi) işler yapanların mükâfatı ne güzeldir!
 
<div id="59">[[Dosya:Ankebut 59.png]]</div>
 
59- Onlar, sabreden kimselerdir ve yalnız Rablerine güvenip dayanmaktadırlar.
 
<div id="60">[[Dosya:Ankebut 60.png]]</div>
 
60- Nice canlı var ki, rızkını (yanında) taşımıyor. Onlara da size de rızık veren Allah'tır. O, her şeyi işitir ve bilir.
 
{Rivayete göre, Hz. Peygamber Mekke'de müşriklerden eziyet gören müslümanlara Medine'ye göç etmelerini söyleyince, onlar, "Oraya nasıl gideriz? Orada ne yerimiz yurdumuz, ne malımız mülkümüz var. Bizi kim yedirir içirir?" demişlerdi. Bunun üzerine inzâl edilen bu âyetle, yeryüzünde nice canlının, rızkını yanında taşımaktan âciz olduğu ve nicelerinin ertesi gün için rızık biriktirmeksizin yaşadığı, kısacası, rızkı verenin Allah olduğu hatırlatılmıştır.}
 
<div id="61">[[Dosya:Ankebut 61.png]]</div>
 
61- Andolsun ki onlara: "Gökleri ve yeri yaratan, güneşi ve ayı buyruğu altında tutan kimdir?" diye sorsan, mutlaka, "Allah" derler. O halde nasıl (haktan) çevrilip döndürülüyorlar?
 
<div id="62">[[Dosya:Ankebut 62.png]]</div>
 
62- Allah rızkı kullarından dilediğine bol bol verir, dilediğine de kısar. Şüphesiz Allah her şeyi hakkıyla bilendir.
 
<div id="63">[[Dosya:Ankebut 63.png]]</div>
 
63- Andolsun ki onlara: "Gökten su indirip onunla ölümünün ardından yeryüzünü canlandıran kimdir?" diye sorsan, mutlaka, "Allah" derler. De ki: (Öyleyse) hamd da Allah'a mahsustur. Fakat onların çoğu (söyledikleri üzerinde) düşünmezler.
 
====Sayfa 403====
 
===Bölüm 7===
 
<div id="64">[[Dosya:Ankebut 64.png]]</div>
 
64- Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince, işte asıl yaşama odur. Keşke bilmiş olsalardı!
 
<div id="65">[[Dosya:Ankebut 65.png]]</div>
 
65- Gemiye bindikleri zaman, dini yalnız O'na has kılarak (ihlâsla) Allah'a yalvarırlar. Fakat onları sâlimen karaya çıkarınca, bir bakarsın ki, (Allah'a) ortak koşmaktadırlar.
 
<div id="66">[[Dosya:Ankebut 66.png]]</div>
 
66- Kendilerine verdiklerimize karşı nankörlük etsinler ve sefa sürsünler bakalım! Ama yakında bilecekler!
 
<div id="67">[[Dosya:Ankebut 67.png]]</div>
 
67- Çevrelerinde insanlar kapılıp götürülürken, bizim (Mekke'yi) güven içinde kudsî bir yer yaptığımızı görmediler mi? Hâla bâtıla inanıp Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?
 
{Âyette geçen "kapılıp götürülme", öldürülme, esir edilme ve soyulup yağmalanma gibi manalarla açıklanmıştır.}
 
<div id="68">[[Dosya:Ankebut 68.png]]</div>
 
68- Allah'a karşı yalan uyduran yahut kendisine hak gelmişken onu yalan sayandan daha zalimi kimdir? Cehennemde kâfirlere yer mi yok!
 
<div id="69">[[Dosya:Ankebut 69.png]]</div>
 
69- Ama bizim uğrumuzda cihad edenleri elbette kendi yollarımıza eriştireceğiz. Hiç şüphe yok ki Allah iyi davrananlarla beraberdir.
 
''Önceki Sure: [[Kuran:Kasas|Kasas]] &larr; [[Kuran:Kur'an|Kur'an]] &rarr; [[Kuran:Rum|Rûm]]: Sonraki Sure''

08.07, 20 Ekim 2022 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

Önceki Sure: Kasas ← Kur'an → Rûm: Sonraki Sure

29. Ankebut Suresi[değiştir]

{Mekke'de nâzil olan bu sûre 69 âyettir. "Ankebût", örümcek demektir. 41. âyetinde kâfirlerin işleri örümcek ağına benzetildiği için sûre bu ismi almıştır.}

Bölüm 1[değiştir]

1- Elif. Lâm. Mîm.

2- İnsanlar, imtihandan geçirilmeden, sadece "İman ettik" demeleriyle bırakılıvereceklerini mi sandılar?

{Bu âyetin, imanları sebebiyle çeşitli işkencelere maruz kalan bazı sahâbîler hakkında nâzil olduğu rivayet edilmiştir.}

3- Andolsun ki, biz onlardan öncekileri de imtihandan geçirmişizdir. Elbette Allah, doğruları ortaya çıkaracak, yalancıları da mutlaka ortaya koyacaktır.

4- Yoksa kötülükleri yapanlar bizden kaçabileceklerini mi sandılar? Ne kadar kötü (ne yanlış) hüküm veriyorlar!

5- Kim Allah'a kavuşmayı umuyorsa, bilsin ki Allah'ın tayin ettiği o vakit elbet gelecektir. O, her şeyi işiten ve bilendir.

6- Cihad eden, ancak kendisi için cihad etmiş olur. Şüphesiz Allah, âlemlerden müstağnîdir. (O'nun hiçbir şeye ihtiyacı yoktur).

Sayfa 396[değiştir]

7- İman edip iyi işler yapanların (geçmiş) kötülüklerini elbette örteriz ve onlara, yaptıklarının daha güzeli ile karşılık veririz.

8- Biz, insana, ana-babasına iyi davranmasını tavsiye etmişizdir. Eğer onlar, seni, hakkında bilgin olmayan bir şeyi (körü körüne) bana ortak koşman için zorlarlarsa, onlara itaat etme. Dönüşünüz ancak banadır. O zaman size yapmış olduklarınızı haber vereceğim.

9- İman edip iyi işler yapanları, muhakkak sâlihler (zümresi) içine katarız.

10- İnsanlardan kimi vardır ki: "Allah'a inandık" der; fakat Allah uğrunda eziyete uğratıldığı zaman, insanların işkencesini Allah'ın azabı gibi tutar. Halbuki Rabbinden bir nusret gelecek olsa, mutlaka, "Doğrusu biz de sizinle beraberdik" derler. İyi de, Allah, herkesin kalbindekileri en iyi bilen değil midir?

{Bu manaya göre, samimi iman sahibi olmayan bu gibi kimselerin, Allah yolunda eziyete uğradıklarında, karşılaştıkları dünyevî işkenceleri, Allah'ın ahiretteki azabına denk tutmaları anlatılmış olur. Bir de, "İnsanlardan gördüğü ezayı, Allah'ın azabı imiş gibi sayar" manası verilmektedir.}

11- Allah, elbette (O'na gönülden) iman edenleri de bilir, iki yüzlüleri de bilir (ortaya çıkaracaktır).

12- Kâfirler, iman edenlere: Bizim yolumuza uyun, sizin günahlarınızı biz yüklenelim, derler. Halbuki onların hiçbir günahını yüklenecek değillerdir. Gerçekte onlar, kesinlikle yalan söylemektedirler.

13- (Fakat gerçek şu ki) elbette kendi yüklerini (veballerini), kendi yükleriyle birlikte nice yükleri taşıyacaklar ve uydurup durdukları şeylerden kıyamet günü mutlaka sorguya çekileceklerdir.

{12. âyette, kâfirlerin başkalarının günahını yüklenmeyeceği belirtilirken, bu âyette, doğru yoldan saptırdıkları kişilerin veballerini de taşıyacakları ifade edilmektedir. Fakat burada uyumsuz bir durum yoktur. Zira önceki âyette, kâfirlerin, saptırmak istedikleri kimseleri kandırmak için onlara "Sizin günahınızı biz yükleneceğiz" deyip onların günahlarını kaldırmayı vaad ettikleri anlatılmaktadır. Her iki âyet birlikte incelendiğinde, hiç kimsenin başkasının günahını -bizzat kendisi çekmeyi göze alsa bile- kaldırtmaya gücü yetmeyeceği, bununla birlikte, başkalarını doğru yoldan saptıranların kat kat vebal yüklenecekleri, fakat böylece, yoldan sapanların da kendi günahlarından kurtulmuş olmayacakları anlaşılmaktadır.}

Bölüm 2[değiştir]

14- Andolsun ki biz Nuh'u kendi kavmine gönderdik de o bin yıldan elli yıl eksik bir süre onların arasında kaldı. Sonunda onlar zulümlerini sürdürürken tufan kendilerini yakalayıverdi.

Sayfa 397[değiştir]

15- Fakat biz onu ve gemidekileri kurtardık ve bunu âlemlere bir ibret yaptık.

16- İbrahim'i de gönderdik. O kavmine şöyle demişti: Allah'a kulluk edin. O'na karşı gelmekten sakının. Eğer bilmiş olsanız bu sizin için daha hayırlıdır.

17- Siz Allah'ı bırakıp birtakım putlara tapıyor, asılsız sözler uyduruyorsunuz. Bilmelisiniz ki, Allah'ı bırakıp da taptıklarınız, size rızık veremezler. O halde rızkı Allah katında arayın. O'na kulluk edin ve O'na şükredin. Ancak O'na döndürüleceksiniz.

18- Eğer (size tebliğ edileni) yalan sayarsanız, bilin ki sizden önceki birçok milletler de (kendilerine tebliğ edileni) yalan saymışlardır. Peygamber'e düşen, yalnız açık bir tebliğdir.

19- Allah'ın, yaratmayı nasıl başlattığını, sonra bunu(nasıl) tekrarladığını görmediler mi? Şüphesiz bu, Allah'a göre kolaydır.

20- De ki: Yeryüzünde gezip dolaşın da, Allah ilk baştan nasıl yaratmış bir bakın. İşte Allah bundan sonra (aynı şekilde) ahiret hayatını da yaratacaktır. Gerçekten Allah her şeye kadirdir.

21- O, dilediğine azabeder, dilediğini esirger. Ancak O'na döndürüleceksiniz.

22- Siz ne yeryüzünde ne de gökte (Allah'ı) âciz bırakamazsınız. Allah'tan başka bir dost ve yardımcı da bulamazsınız.

{İlâhî hükümden kurtulmak için ne yeryüzünün en gizli yerine saklanmanın, ne de gökyüzüne çıkmanın fayda vermeyeceği anlatılmakta, insanların göğe çıkacaklarına da dolaylı olarak işaret edilmektedir.}

Bölüm 3[değiştir]

23- Allah'ın âyetlerini ve O'na kavuşmayı inkâr edenler -işte onlar- benim rahmetimden ümitlerini kesmişlerdir ve onlar için acıklı bir azap vardır.

Sayfa 398[değiştir]

24- Kavminin (İbrahim'e) cevabı ise: "Onu öldürün yahut yakın!" demelerinden ibaret oldu. Ama Allah onu ateşten kurtardı. Doğrusu bunda, iman eden bir kavim için ibretler vardır.

25- (İbrahim onlara) dedi ki: Siz, sırf aranızdaki dünya hayatına has muhabbet uğruna Allah'ı bırakıp birtakım putlar edindiniz. Sonra kıyamet günü (gelip çattığında ise) birbirinizi tanımazlıktan gelecek ve birbirinize lânet okuyacaksınız. Varacağınız yer cehennemdir ve hiç yardımcınız da yoktur.

26- Bunun üzerine Lût ona iman etti ve (İbrahim): Doğrusu ben Rabbim'e(emrettiği yere) hicret ediyorum. Şüphesiz O, mutlak güç ve hikmet sahibidir, dedi.

{Lût Peygamber, Hz. İbrahim'in kardeş çocuğudur. Peygamber olduğu dikkate alındığında, onun daha önce küfürde olup da iman getirdiği düşünülemez. Âyette Hz. İbrahim'i ilk tasdik edenin Lût aleyhisselâm olduğuna işaret edilmektedir.

Hz. İbrahim'in, zevcesi Sâre ve Hz. Lût ile birlikte, -kendi doğum yeri olduğu söylenen- Küsâ köyünden Harrân'a, oradan Şam'a gittiği ve nihayet Filistin'e, Lût peygamberin ise Sodom denen yere indiği rivayet olunmaktadır. Âyet daha çok bu rivayete göre manalandırılmaktadır. Bununla birlikte, "Doğrusu ben Rabbime iltica ediyorum" şeklinde bir mana da verilmektedir.}

27- Ona İshak ve Ya'kub'u bağışladık. Peygamberliği ve kitapları, onun soyundan gelenlere verdik. Ona dünyada mükâfatını verdik. Şüphesiz o, ahirette de sâlihler (zümresin) dendir.

28- Lût'u da (gönderdik). O, kavmine demişti ki: Gerçekten siz, daha önce hiçbir milletin yapmadığı bir hayâsızlığı yapıyorsunuz!

29- (Bu ilâhî ikazdan sonra hâla) siz, ille de erkeklere yaklaşacak, yol kesecek ve toplantılarınızda edepsizlikler yapacak mısınız! Kavminin cevabı ise, şöyle demelerinden ibaret oldu: (Yaptıklarımızın kötülüğü ve azaba uğrayacağımız konusunda) doğru söyleyenlerden isen, Allah'ın azabını getir bize!

30- (Lût:) Şu fesatçılar güruhuna karşı bana yardım eyle Rabbim! dedi.

{Lût (a.s.)ın duası üzerine Allah, genç delikanlılar suretinde melekler gönderdi. Sapıklar onlara da tecavüze yeltendiler ve sonunda helâk oldular.}

Sayfa 399[değiştir]

Bölüm 4[değiştir]

31- Elçilerimiz İbrahim'e (iki oğul ihsan edeceğimize dair) müjdeyi getirdiklerinde şöyle dediler: Biz bu memleket halkını helâk edeceğiz. Çünkü oranın halkı zalim kimselerdir.

32- (İbrahim) dedi ki: Ama orada Lût var! Şöyle cevap verdiler: Biz orada kimlerin bulunduğunu çok iyi biliyoruz. Onu ve ailesini elbette kurtaracağız. Yalnız karısı müstesna; o, (azapta) kalacaklar arasındadır.

33- Elçilerimiz Lût'a gelince, Lût onlar hakkında tasalandı ve (onları korumak için) ne yapacağını bilemedi. Ona: Korkma, tasalanma! Çünkü biz seni de aileni de kurtaracağız. Yalnız, (azapta) kalacaklar arasında bulunan karın müstesna, dediler.

{Melekler, insan kılığında geldiklerinden, ilk önce Hz. Lût onların melek olduğunu anlayamadı. Delikanlı şekline bürünmüş oldukları için, kavminin onlara da sarkıntılık etmesinden endişelendi. Bunun üzerine melekler, durumu açıklığa kavuşturdular.}

34- "Biz, şüphesiz, bu memleket halkının üzerine, yoldan çıkmalarına karşılık gökten (feci) bir azap indireceğiz."

35- Andolsun ki, biz, aklını kullanacak bir kavim için oradan apaçık bir ibret nişânesi bırakmışızdır.

{Bu nişâne, helâk edilen kavmin başına gelenlerle ilgili hikâyeler, harap olan yurtlarının kalıntıları, gökten yağdırılan taşlar, kapkara akan nehirler şeklindeki izahlarla tefsir edilmiştir.}

36- Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı gönderdik ve Şuayb: Ey kavmim! Allah'a kulluk edin, ahiret gününe umut bağlayın, yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın! dedi.

{Âyetin "Ahiret gününe umut bağlayın" diye manalandırılan kısmı, "Ahirette sevap verileceğini umduğunuz işler yapın", "Ahiret gününden korkun" şeklinde açıklanmıştır.}

37- Fakat onu yalancılıkla itham ettiler. Derken, kendilerini bir sarsıntı yakalayıverdi ve yurtlarında diz üstü çöke kaldılar.

{"Sarsıntı" şeklinde manalandırılan "racfe" kelimesi, bu olayda deprem ve Cebrail aleyhisselâmın kalplere ürküntü veren bağırışı (sayha) şekillerinde tefsir edilmiştir. Bu ikinci tefsire göre, "Onları bir titreme aldı" tarzında bir mananın verilmesi de mümkündür.}

38- Âd ve Semûd'u da (helâk ettik). Sizin için, (onların başına nelerin geldiği) oturdukları yerlerden apaçık anlaşılmaktadır. Şeytan onlara yaptıkları işleri güzel gösterip onları doğru yoldan çıkardı. Oysa bakıp görebilecek durumdaydılar.

Sayfa 400[değiştir]

39- Karun'u, Firavun'u ve Hâmân'ı da (helâk ettik). Andolsun ki, Musa onlara apaçık deliller getirmişti de onlar yeryüzünde büyüklük taslamışlardı. Halbuki (azabımızı aşıp) geçebilecek değillerdi.

40- Nitekim, onlardan her birini günahı sebebiyle cezalandırdık. Kiminin üzerine taşlar savuran rüzgârlar gönderdik, kimini korkunç bir ses yakaladı, kimini yerin dibine geçirdik, kimini de suda boğduk. Allah onlara zulmetmiyor, asıl onlar kendilerine zulmediyorlardı.

41- Allah'tan başka dostlar edinenlerin durumu, örümceğin durumu gibidir. Örümcek bir yuva edinir; halbuki yuvaların en çürüğü şüphesiz örümcek yuvasıdır. Keşke bilselerdi!

{Allah'tan başkasını dost edinerek kendilerine destek arayanların durumu, âyette örümceğe benzetilmiştir. Âyette özlü olarak ifade edildiği üzere, örümcek bütün bütün evsiz değildir, kendine bir yuva edinir; fakat örümcek yuvasının çürüklüğü meşhur meseldir. İşte örümceğin edindiği yuva ne kadar zayıfsa, Allah'tan başkasının destek ve himayesine güvenenlerin tutamağı da öylesine çürüktür.}

42- Allah, onların kendisini bırakıp da hangi şeye yalvardıklarını şüphesiz bilir. O, mutlak güç ve hikmet sahibidir.

43- İşte biz, bu temsilleri insanlar için getiriyoruz; fakat onları ancak bilenler düşünüp anlayabilir.

{Kureyş'in cahilleri ve beyinsiz takımı, "Muhammed'in Rabbi, sinekten, örümcekten temsiller getiriyor" diye gülüp alay ediyorlardı. Bu misallerin "insanlar" için verildiği belirtilerek, hayvandan farkı olmayan bu cahil ve düşüncesiz kimselerin bunu anlayamayacaklarına işaret edilmektedir.}

44- Allah, gökleri ve yeri hak olarak (yerli yerince) yarattı. Şüphesiz bunda, iman edenler için (Allah'ın varlık ve kudretine) bir nişâne bulunmaktadır.

Bölüm 5[değiştir]

45- (Resûlüm!) Sana vahyedilen Kitab'ı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki, namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah'ı anmak elbette (ibadetlerin) en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir.

{Âyet, günaha götüren isteklerin baskısından kurtulmanın ve ruh yüceliğine erişmenin en sağlam yolunu göstermektedir. Şüphesiz bu, en geniş manada "Allah'ı anmak"tır. Kur'an tilâveti ve namaz, bunun en başta gelen şekilleridir.

Gerçekten, Kur'an'ın manalarını düşünenler için, Kur'an tilâveti, daha önce farkına varılamayan bir çok manaların açığa çıkmasını sağlar; kişiyi ulvî bir âleme götürür. Kur'an tilâvetinin fazileti ile ilgili pek çok hadis vardır.

Hakkı verilerek kılınan namazın da, ruhu ulvîleştireceği ve mutlaka kötülükten alıkoyacağı, bu âyette ve bir çok hadiste ısrarla belirtilmektedir. İyiliğe sevketmeyen, kötülüklerden alıkoymayan bir namaz ise, İslâm büyükleri tarafından, sırtta taşınan bir vebal olarak nitelendirilmiştir.}

Cüz 21[değiştir]

(21. Cüz Dinleme Bağlantısı)

(21. cüz okuma sayfası)

Sayfa 401[değiştir]

46- İçlerinden zulmedenleri bir yana, ehl-i kitapla ancak en güzel yoldan mücadele edin ve deyin ki: Bize indirilene de, size indirilene de iman ettik. Bizim İlâhımız da sizin İlâhınız da birdir ve biz O'na teslim olmuşuzdur.

47- (Resûlüm!) İşte böylece sana (önceki kitapları tasdik eden) bu Kitab'ı indirdik. Onun için, kendilerine kitap verdiklerimiz ona iman ediyorlar. Şunlardan (Araplardan) da ona iman eden nice kimseler vardır. Âyetlerimizi, ancak kâfirler (inatları yüzünden) bile bile inkâr eder.

{Tefsirlerde, bu âyet ile, Abdullah b. Selâm ve Übey b. Ka'b gibi Kur'an'a iman eden ehl-i kitaba işaret edildiği belirtilmektedir.}

48- Sen bundan önce ne bir yazı okur, ne de elinle onu yazardın. Öyle olsaydı, bâtıla uyanlar kuşku duyarlardı.

{Hz. Peygamber'in "ümmî" yani okuma-yazma bilmeyen bir kişi olmasının başlıca hikmeti, bu âyette açıklanmış olmaktadır: Eğer Resûl-i Ekrem, okuma-yazma bilen bir kişi olsaydı, ümmî olan peygamber için bile "Bu Kur'an'ı o uydurmuştur" demeye kalkan ve en açık mucizeleri inkâr eden müşrikler, iftiralarına bir ölçüde mesnet bulmuş olacaklar ve daha çok kimseleri kandırabileceklerdi.}

49- Hayır, o (Kur'an), kendilerine ilim verilenlerin sînelerinde (yer eden) apaçık âyetlerdir. Âyetlerimizi, ancak zalimler bile bile inkâr eder.

50- "Ona Rabbinden (başkaca) mucizeler indirilmeli değil miydi?" derler. De ki: Mucizeler ancak Allah'ın katındadır. Ben ise sadece apaçık bir uyarıcıyım.

51- Kendilerine okunmakta olan Kitab'ı sana indirmemiz onlara yetmemiş mi? Elbette iman eden bir kavim için onda rahmet ve ibret vardır.

Bölüm 6[değiştir]

52- De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir. Bâtıla inanıp Allah'ı inkâr edenler (var ya), işte ziyana uğrayacaklar onlardır.

Sayfa 402[değiştir]

53- Senden, azabı çarçabuk (getirmeni) istiyorlar. Eğer önceden tayin edilmiş bir vade olmasaydı, azap elbette onlara gelip çatmıştı. Fakat onlar farkında değilken, o ansızın kendilerine geliverecektir.

54- (Evet) senden azabı çarçabuk (getirmeni) istiyorlar. Hiç şüpheleri olmasın, cehennem kâfirleri çepeçevre kuşatacaktır.

55- O günde azap, onları hem üstlerinden hem ayaklarının altından saracak ve Allah (onlara): "Yaptıklarınızı (cezasını) tadın!" diyecektir.

56- Ey iman eden kullarım! Şüphesiz, benim arzım geniştir. O halde (nerede güven içinde olacaksanız orada) yalnız bana kulluk edin.

{Bu âyetin, işkenceye uğrayan Mekke müslümanlarının zayıfları hakkında nâzil olduğu rivayet edilmiştir.}

57- Her can ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz.

58- İman edip güzel işler yapanları, (evet) muhakkak ki onları, içinde ebedî kalmak üzere altlarından ırmaklar akan cennet köşklerine yerleştireceğiz. (Böyle iyi) işler yapanların mükâfatı ne güzeldir!

59- Onlar, sabreden kimselerdir ve yalnız Rablerine güvenip dayanmaktadırlar.

60- Nice canlı var ki, rızkını (yanında) taşımıyor. Onlara da size de rızık veren Allah'tır. O, her şeyi işitir ve bilir.

{Rivayete göre, Hz. Peygamber Mekke'de müşriklerden eziyet gören müslümanlara Medine'ye göç etmelerini söyleyince, onlar, "Oraya nasıl gideriz? Orada ne yerimiz yurdumuz, ne malımız mülkümüz var. Bizi kim yedirir içirir?" demişlerdi. Bunun üzerine inzâl edilen bu âyetle, yeryüzünde nice canlının, rızkını yanında taşımaktan âciz olduğu ve nicelerinin ertesi gün için rızık biriktirmeksizin yaşadığı, kısacası, rızkı verenin Allah olduğu hatırlatılmıştır.}

61- Andolsun ki onlara: "Gökleri ve yeri yaratan, güneşi ve ayı buyruğu altında tutan kimdir?" diye sorsan, mutlaka, "Allah" derler. O halde nasıl (haktan) çevrilip döndürülüyorlar?

62- Allah rızkı kullarından dilediğine bol bol verir, dilediğine de kısar. Şüphesiz Allah her şeyi hakkıyla bilendir.

63- Andolsun ki onlara: "Gökten su indirip onunla ölümünün ardından yeryüzünü canlandıran kimdir?" diye sorsan, mutlaka, "Allah" derler. De ki: (Öyleyse) hamd da Allah'a mahsustur. Fakat onların çoğu (söyledikleri üzerinde) düşünmezler.

Sayfa 403[değiştir]

Bölüm 7[değiştir]

64- Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince, işte asıl yaşama odur. Keşke bilmiş olsalardı!

65- Gemiye bindikleri zaman, dini yalnız O'na has kılarak (ihlâsla) Allah'a yalvarırlar. Fakat onları sâlimen karaya çıkarınca, bir bakarsın ki, (Allah'a) ortak koşmaktadırlar.

66- Kendilerine verdiklerimize karşı nankörlük etsinler ve sefa sürsünler bakalım! Ama yakında bilecekler!

67- Çevrelerinde insanlar kapılıp götürülürken, bizim (Mekke'yi) güven içinde kudsî bir yer yaptığımızı görmediler mi? Hâla bâtıla inanıp Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?

{Âyette geçen "kapılıp götürülme", öldürülme, esir edilme ve soyulup yağmalanma gibi manalarla açıklanmıştır.}

68- Allah'a karşı yalan uyduran yahut kendisine hak gelmişken onu yalan sayandan daha zalimi kimdir? Cehennemde kâfirlere yer mi yok!

69- Ama bizim uğrumuzda cihad edenleri elbette kendi yollarımıza eriştireceğiz. Hiç şüphe yok ki Allah iyi davrananlarla beraberdir.

Önceki Sure: Kasas ← Kur'an → Rûm: Sonraki Sure

test
"https://nurpedia.org/index.php?title=Kuran:Ankebut&oldid=23705" sayfasından alınmıştır