Halk-ul Kur'an

Halk-ul Kur'an Kur’an’ın yaratılmış olup olmadığı konusundaki tartışmaları ifade eden kelâm terimidir. II. (VIII.) yüzyılın ilk yarısında ortaya çıkmıştır. Mu‘tezile’nin etkisinde kalan Abbâsî halifeleri dönemlerinde Kur’an’ın mahlûk olduğu hususu resmî bir görüş haline getirilmek istenmiştir. Halife Me’mûn, Kur’an’ın mahlûk olduğuna inandığını açıkladıktan sonra âlimleri bu konuda sorguya çekmesini, Kur’an’ın mahlûk olduğuna inanmayanların hukukî ehliyetlerini iptal etmesini emretmiştir. Ahmed b. Hanbel, Nuaym b. Hammâd, Muhammed b. Nûh, Ahmed b. Nasr el-Huzâî gibi âlimlerin dışındakiler resmî görüşü benimsemişlerdir. Ahmed b. Hanbel ve arkadaşları ise, “Kur’an Allah kelâmıdır, bunun dışında ilâve bir söz söyleyemeyiz” tarzında cevap verip resmî görüşe karşı direndikleri için işkenceye mâruz kalmışlardır.

Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği

Hem kalbime geldi ki madem İmam-ı A’zam gibi eâzım-ı müçtehidîn hapis çekmiş ve İmam-ı Ahmed İbn-i Hanbel gibi bir mücahid-i ekbere, Kur’an’ın bir tek meselesi için hapiste pek çok azap verilmiş. Ve şekva etmeyerek kemal-i sabır ile sebat edip o meselelerde sükût etmemiş. Ve pek çok imamlar ve allâmeler, sizlerden pek çok ziyade azap verildiği halde, kemal-i sabır içinde şükredip sarsılmamışlar. Elbette sizler Kur’an’ın müteaddid hakikatleri için pek büyük sevap ve kazanç aldığınız halde, pek az zahmet çektiğinize binler teşekkür etmek borcunuzdur.

(Lem'alar, 26. Lem'a, 16. Rica)

İlgili Maddeler

• İmam-ı Ahmed İbn-i Hanbel