Sadrettin-i Konevi
Sadrettin-i Konevî Vahdet-i vücûd düşüncesinin Muhyiddin İbnü’l-Arabî’den sonraki en önemli temsilcisidir. Dönemin önemli hocalarından ders aldı. Babasının dostu olan Muhyiddin İbnü’l-Arabî ile vefatına kadar çok yakın oldu ve onunla çeşitli bölgeleri dolaştı. 1241 yılında Konya’ya gitti ve ölene kadar burada yaşadı. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ile yakın dost idi. Muhyiddin İbn-i Arabi mizansız keşfiyatında hududları çiğnediğinden ve cumhur-u muhakkikîne çok mes'elelerde muhalefet ettiğinden hârika bir kutub, bir ferîd-i devran olmasına rağmen kendine mahsus tarîkatı gayet kısacık Sadreddin-i Konevî'ye münhasır kalmıştır.[1]
Şahsi Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri: Ebü’l-Meâlî Sadrüddîn Muhammed b. İshâk b. Muhammed b. Yûsuf Konevî
Doğum Yeri ve Tarihi: Malatya, 606 (m.1209)[1]
Vefat Yeri ve Tarihi: Konya, 673 (m.1274)[1]
Kabrinin Yeri: Sadreddin-i Konevi Camii yanı, Konya[1]
Harita Konumu: [1]
Eserleri[değiştir]
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Vahdet-ül Vücud meşrebince eşyanın vücudunu hayal görüyor. O zât hârika keşfiyatıyla ve müşahedatıyla ve mühim bir meşreb sahibi ve müstakil bir meslek ihtiyar ettiğinden bilmecburiye zaîf tevilatıyla tekellüflü bir surette bazı âyâtı meşrebine, meşhudatına tatbik ediyor. Âyâtın sarahatını incitiyor. Sair risalelerde cadde-i müstakime-i Kur'aniye ve minhac-ı kavîm-i Ehl-i Sünnet beyan edilmiştir. O zât-ı kudsînin kendine mahsus bir makamı var, hem makbulîndendir. Fakat mizansız keşfiyatında hududları çiğnemiş. Cumhur-u muhakkikîne çok mes'elelerde muhalefet etmiş. İşte bu sır içindir ki, o kadar yüksek ve hârika bir kutub, bir ferîd-i devran olduğu halde; kendine mahsus tarîkatı gayet kısacık Sadreddin-i Konevî'ye münhasır kalıyor gibidir. Ve âsârından istikametkârane istifade nadir oluyor. Hattâ çok muhakkikîn-i asfiya o kıymetdar âsârını mütalaa etmeğe revaç göstermiyorlar. Hattâ bazıları men'ediyorlar.
Risale-i Nur'daki Diğer Alakalı Yerler[değiştir]
İlgili Resimler/Fotoğraflar[değiştir]
