Şems (Tavzih)

Şems Arapça'da Güneş demektir.

Şems ile ilgili maddeler:

• Güneş:
• Şemseddin Yeşil: İmamlık ve vaizlik yapmış, Üstad'a ve Risale-i Nurlara çok hürmeti olan ve tesirli vaazlarında Risalelerden de bahseden ve Yeşil Şemsi olarak da bilinen mutasavvıf bir zat. Risalelerde Şemsi olarak da geçer.
• Şemi Güneş: Bediüzzaman Barla'ya geldiğinde ona talebe olmuş ve Üstad'ın evinin dibinde bulunan ve Üstad'ın da namaz kıldığı Yokuşbaşı Camiinde müezzinlik yapmış bir nur talebesi.
• Şerh-i Şemsiyye: el-Kazvînî’nin er-Risâletü’ş-Şemsiyye adlı mantığa dair risâlesine Mevlana Kutbüddin Şirâzî'nin yaptığı şerh.
• Şems-i Ezeli: Cenab-ı Allah
• Şems-i Sermedi: (veya Şems-i Sermed) Cenab-ı Allah
• Manzume-i Şemsiyye: Güneş Sistemi
• Şems-i Ezel ve Ebed: Cenab-ı Allah
• Şems-i Hidayet: Peygamberimiz (SAV)
• Şems-i Nübüvvet: Peygamberimiz (SAV)
• Şems-i Risalet: Peygamberimiz (SAV)
• Şems-i Hakikat: Peygamberimiz (SAV)
• Şemsüşşümus: Vega yıldızı
• Şemsiye: Bediüzzaman kullanmıştır
• Şems-i Ehadiyet: Cenab-ı Allah
• Şems-i Mucizbeyan: Kur'an-ı Kerim
• Medar-ı Şems: Şemsin yörüngesi
• Şems Suresi: Sure-i Şems
• Musahhirüşşems-i velkamer: Cenab-ı Allah
• Şems-i Tebrizi: