Risale:İstikbalin Hâkim-i Mutlakı Kur'andır (İ.İ. Badıllı)
Önceki Risale: Bakara 31-33: Talim-i Esma ← İşarat-ül İ'caz (Badıllı)
Hükmünü tasdikan, Ecnebî büyük şahsiyetlerin vârid olmuş şehadetleri:
Evet, "istikbalin hâkim-i mutlakı Kur'andır" kat'î hükümlü dava ve söz, 1911 baharında Bediüzzaman Said-i Nursî Hazretleri tarafından, Şam Emeviyye Camii minberinden; on binden fazla bir cemaate ve o cemaatin içinde o günü hazır bulunan yüzden ziyade ünlü ulemaya, ve bunların şahıslarında başta İslâm alemine, sonra bütün dünyaya arabî olarak irad ve hitab edilen Şam hutbesindendir.
Cenab-ı Müellif, aynı hutbesinde, mezkûr davasının şahidi ve musaddıkı olarak; Ecnebî büyük ve meşhur iki şahsiyyetin Kur'an ve İslâmiyyet hakkındaki görüş, kanaat ve fikirlerini izhar eden beyanatlarından numunelik iki örnek ([1]) vermiştir. Bu şahsiyyetlerden birisi: Amerikalı Mister Karlayl, ikincisi: Alman siyaset ve devlet adamı Prens Bismark'tır.
Hazret-i Müellif "El Hutbet-üş Şamiye" eserinden başka, aynı davayı ve bu örnek iki şahidin beyanatını, bilahere 1.Cihan Harbi başlarında harb cephesinde (1915-1916 tarihinde) te'lif eylediği, sonra 1918 de İstanbul da tab ettirdiği Arabî İşarat-ül İ'caz eseri, وَ اِنْ كُنْتُمْ فِى رَيْبٍ .. الخ âyetini tefsir sadedinde: اَلْفَضْلُ مَا شَهِدَتْ بِهَ اْلاَعْدَاءُ başlığı altındaki izah ve tefsirinde de, aynı şahsiyetlerin isim ve sözlerini ([2]) nakletmiştir.
Daha sonra "Sebil-ür Reşad" Mecmuası sahibi merhum Eşref Edib'in 1952 de neşreylediği "Risale-i Nur Müellifi Bediüzzaman -Said Nur-hayatı, eserleri, mesleği" adlı eserin 74. sahifesinde; Hz. Üstadın Hutbe-i Şamiye eserinin tercümesinden aynı mevzu'u derc ederek, o iki şahsiyetin isimlerini ve sözlerini neşretmiştir.
Ve 1953'ün yaz aylarında, dinsiz bir İngiliz müsteşrikinin İstanbul Edebiyat Fakültesinde "seb'a semavat'ı inkar eden bir konferans vermek istemesi üzerine, Hz. Üstad ve Nur talebeleri hemen harekete geçmişler, o müsteşrikin inkârını geri teptiren "Nur Çeşmesi" adlı bir küçük eser, Nurlardan derleyerek o konferansçının önüne koydular. Bu eserin içinde ve arka tarafında da yine o iki meşhur şahsiyetin beyanatlarını en başta, ilaveten de birkaç mühim ecnebî şahsiyetlerin daha, Kur'an ve İslâmiyet hakkındaki müsbet sözlerini birlikte neşrettiler.
Bunlardan başka; Eşref Edip merhum Sebil-ür Reşad 1951, 113. sayıda yine bu ecnebî mühim şahsiyyetlerin İslâmiyet ve Kur'an hakkındaki beyanatlarını neşreyledi.
Bir müddet sonra da 1954- 1955 yıllarında Üstad Bediüzzamanın küçük kardeşi Molla Abdülmecidin Türkçeye tercüme ettiği İşarat-ül İ'cazın arkasına Hz. Üstad tarafından o ecnebi büyük ve mühim şahsiyyetlerden "Onbeşinin" isimleri ve sözleri ilhak ettirilerek neşrettirildi. Sonra yeni harfle neşir edilirken de o vaziyet devam ettirildi.
Bu on beş Şahsiyyet, en mühim şahsiyyetlerdir:
Evet, Miladi 18. asrın başından bu yana İslamiyeti kabul eden, ya da hakkında müsbet beyanat veren bir çok şahsiyyetler Avrupa ve Amerika da zûhûr eyledi, meydana çıktı. Bunların yekûn sayısı hayli kabarıktır, çoktur. Sayıları hakkında bir iki örnek verelim:
1-Rabitat-ül Âlem-il İslâmî Derneği, Mekkede tarihsiz neşreylediği لِمَاذَا اَسْلَمْنَا "Niçin Müslüman olduk" kitabında; siyaset adamı, profesör, gazeteci ve halktan 44 kişinin ismi ve sözlerini yayınladı, ki bunlar İşarat-ül İ'cazın arkasında neşredilenlerin dışındadır.
2-İhsan Kasım Es Salihî'nin hazırlayıp, 1994 de Sözler Yayınevi adına neşredilen Arabî İşarat-ül İ'cazın arkasındaki Prof. Dr. İmadüddin Halil'in قَالوُا عَنِ اْلاِسْلاَمِ "İslâm Hakkında Konuştular" eserinden alınmış büyük ecnebi şahsiyyetlerden 37'si yayınlandı. Bunlar da yine İşarat-ül İ'cazda Üstadın neşrettirdiğinin dışındadırlar.
3-Sebil-ür Reşad Mecmuası, 11, 12, 51, 58, 59, 64, 69 ve 71. sayılarında ecnebîlerden Müslüman olmuş mühim şahsiyetlerden sekizinin isimlerini ve sözlerini yayınladı ki, bunlar da yine o mezkûr on beşlere dahil değildir.
4-Yine Sebil-ür Reşad mecmuası, 1. sayı, 1 Mayıs 1949 dan, 13. sayı Eylül 1949 a kadar ki sayılarda, yine ecnebi mühim şahsiyetlerden 64 kişinin isim ve sözlerini, me'haz kitap ve gazeteleriyle beraber neşreyledi. İşte Hz. Üstadın İşarat-ül İ'caz arkasında neşrettirdiği o on beş şahsiyyetler bunların içinden seçilmiştir. Demek ki, bu on beş şahsiyyet, en mühim olanlarıdır.
Bu büyük ve mühim şahsiyetlerin müsbet ifade ve beyanları münasebetiyle Hz. Üstadın pek mühim bir izahı ([3])
"Gâyet müdakkik birkaç zat dediler ki: Bu feylesoflar gibi yüzer tane mütefekkir feylesofların kat'î kanaatla tasdiklerinin verdiği kuvvet ve kanaat; binler gavur feylesofların inkârları bir zarar vermiyor mu? Bir şübhe getirmiyor mu?..
Elcevab: Âyet-ül Kübra risalesinin başında, mukaddemedeki izaha havale edip, burada kısaca cevap veriyoruz: "Müsbet meselede isbat edici iki adam, menfîce inkâr yoluna sapan binlere tereccüh eder." diye bir kaide-i mukarreredir. Mesela: Ramazan başındaki Hilali gören iki şahid, ispat cihetinde; görmeyen ve nefyeden binler adamın inkârını hükümden iskat ettiği gibi; "Karlayl" ve "Bismark"ın Kur'anı ve Risalet-i Muhammediyeyi (A.S.M.) isbat suretinde tasdikleri; yüz bin nefyeden münkir feylesofların inkârı, değil bir şübhe, belki bir vesvese de vermemek gerektir.
Hem mesela: İki adam, isbat suretinde deseler: Pek harika ve semavata yol açan bir ma'den dünyada var." Yerini veya numunesini göstermekle kolayca da'vasını isbat ettikleri; ve onu inkâr edenler, bütün dünyayı aramak, taramakla; hiçbir yerinde bulunmadığını göstermekle ve binler müşkilatla o menfî davalarını ancak isbat edebilirler.
Aynen bu misâl gibi "Bismark" ve "Karlayl" ve emsallerinin hakaik i Kurâniye ve Risalet-i Muhammediyeyi (A.S.M.) isbatları gâyet derecede kanaat verir.. Ve o hakaik-i müsbeteyi nefy eden binler münkirlerin da'valarını hiçe indirir.. O münkirler âlem-i gayb ve şehadeti aramak, taramakla, bin müşkilatla o menfî davayı ancak isbat edebilmeleri için; (yani edebildikleri için) onların inkârları hiç bir ehl-i imana hiçbir vesvese ve vehim vermemek lazım gelir.
Hem isbat ediciler birbirine kuvvet verdikleri için; "Karlayl" ve "Bismark" gibi gayr-i müslimler, milyonlarla ehl-i iman feylesofların isbatına dayanıp kuvvet alıyorlar. Nefyedici münkirler ise, birbirine kuvvet veremez. [Gözünü kapayan, yalnız kendine gece yapar.] Onun için hadsiz ehl-i inkar, değil bu hadsiz ehl-i isbata karşı, belki iki ehl-i isbata karşı da gelemez. Bu hakikati Risale-i Nur çok yerlerde isbat ettiği için kısa kesiyoruz. Said-i Nursî
Önceki Risale: Bakara 31-33: Talim-i Esma ← İşarat-ül İ'caz (Badıllı)