Hayat-ül Harrani
Şeyh Hayât-ül Harrânî iyi hali ve kerametleriyle tanınan bir veli zattır. Sultan Nûreddin Zengî ve Selâhaddîn-i Eyyûbî onu ziyaret edip duasını almıştır. Harran’daki zâviyesinde irşad faaliyetinde bulundu. Güler yüzlü, yumuşak huylu, cömert, gece ibadetine düşkün, inzivayı seven bir veli idi. Bediüzzaman; Ma‘rûf-i Kerhî ve Abdülkādir-i Geylânî gibi Hayat-ül Harrani'nin de ölümünden sonra tasarrufu devam eden velîlerden biri ve büyük bir kutub olduğunu söyler.[1]
Şahsi Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri: Hayât b. Kays
Doğum Yeri ve Tarihi: Miladi 12. yüzyılın başı[1]
Vefat Yeri ve Tarihi: 581 Cemâziyelevvel (Ağustos 1185)[1]
Kabrinin Yeri: Harran, Urfa[1]
Harita Konumu: [1]
Eserleri[değiştir]
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Sâniyen: Gavs-ı A’zam gibi memattan sonra hayat-ı Hızırîye yakın bir nevi hayata mazhar olan evliyalar vardır. Gavs’ın hususi ism-i a’zamı “Yâ Hay” olduğu sırrıyla, sair ehl-i kuburdan fazla hayata mazhar olduğu gibi; gayet meşhur Maruf-u Kerhî denilen bir kutb-u a’zam ve Şeyh Hayatü’l-Harranî denilen bir kutb-u azîm, Hazret-i Gavs’tan sonra mematları hayatları gibidir. Beyne’l-evliya meşhur olmuştur.
(Barla L.)
Risale-i Nur'daki Diğer Alakalı Yerler[değiştir]
İlgili Resimler/Fotoğraflar[değiştir]
