Risale:Bakara 14-15: Münafıkların Müminlerle Alay Etmesi (İ.İ. Badıllı) sayfasının kaynağını görüntüle

==Cümle 5: Onlara mühlet verir de azgınlıkları içinde bocalayıp dururlar==
 
Amma وَ يَمُدُّهُمْ فِى طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ den çıkan ma'na şöyle takdir edilebilir ki: Münafıklar dalaletin esbabına tevessül eylediler ve ona yöneldiler ve onu taleb ettiler. Cenab-ı Allah da onu onlara verdi. Buna göre, يَمُدُّ lafzında İ'tizalin görüşünü reddettiğine remiz vardır. Ayrıca, يَمُدُّ nın tazammun eylediği "istimdat" ma'nası ise, Cebriye'nin de reddine bir îmadır. Yani onlar su-i ihtiyarlarıyla dalalet yolunu ihtiyar eylediler. Aynı zamanda o yolda mühleti, uzatmayı da istediler. Cenab-ı Hakîm-i Mutlak da onlara mühlet verdi ve dizginlerini serbest bıraktı.

Keza فِى طُغْيَانِهِمْ de ise, onların tuğyan ve isyanları هُمْ e izafe edilmesinde şöyle bir ma'na çıkıyor ki; onlara onda, yani o işi ve fiili işlemekte bir ihtiyarları, seçenekleri vardır. Bu ise, şuna remzeder ki: "Biz onu ister istemez mecburî olarak yaptık, işledik" olan özürlerini reddetmek içindir. Hem طُغْيَانِهِمْ deki "tuğyan" kelimesinde şöyle bir işaret de bulunmaktadır ki, der: "Onların zararları sirâyetkârdır, mütecavizdir. Seyl gibi gelir, mehasini garkeyler, boğar., ve kemalatın esasını da hedmeyler, yıkar. İş bu vaziyette seylin sürükleyip getirdiği çörçöpün kara yığınından gayrı orta yerde bir şey kalmamış gibi olur.

Ve يَعْمَهُونَ ise; "mütehayyir, sergerdan ve mütereddid kalmış olurlar." ma'nasını ifade etmektedir. Aynı zamanda, münafıkların bir mesleğinin olmadığına ve muayyen bir kasd ve hedeflerinin de bulunmadığına bir işarettir.

''Önceki Risale: [[Risale:Bakara 13: Münafıkların İmanda İkiyüzlülüğü (İ.İ. Badıllı)|Bakara 13: Münafıkların İmanda İkiyüzlülüğü]] &larr; [[Risale:İşarat-ül İ'caz (Badıllı)|İşarat-ül İ'caz (Badıllı)]] &rarr; [[Risale:Bakara 16: Hidayeti Verip Dalaleti Satın Almaları (İ.İ. Badıllı)|Bakara 16: Hidayeti Verip Dalaleti Satın Almaları]]: Sonraki Risale''