Mü'min 12: Revizyonlar arasındaki fark
Değişiklik özeti yok |
|||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
[[Kategori:Mü'min Suresi]] | [[Kategori:Mü'min Suresi]] | ||
[[Kategori:Risale-i Nur'da Geçen Ayetler]] | |||
[[Kategori:Sözler'de Geçen Ayetler]] | |||
[[Kategori:32. Söz'de Geçen Ayetler]] | |||
''Önceki Ayet: [[Mü'min 11]] ← [[Kuran:Mü'min|Mü'min Suresi]] → [[Mü'min 13]]: Sonraki Ayet'' | ''Önceki Ayet: [[Mü'min 11]] ← [[Kuran:Mü'min|Mü'min Suresi]] → [[Mü'min 13]]: Sonraki Ayet'' | ||
13.39, 1 Haziran 2023 tarihindeki hâli
Önceki Ayet: Mü'min 11 ← Mü'min Suresi → Mü'min 13: Sonraki Ayet
Meali: 12- (Onlara denir ki:) İşte bunun sebebi şudur: Tek Allah'a ibadete çağrıldığı zaman inkâr edersiniz. O'na ortak koşulunca (bunu) tasdik edersiniz. Artık hüküm, yücelerin yücesi Allah'ındır.
Kur'an'daki Yeri: 24. Cüz, 467. Sayfa
Tilavet Notları:
Diğer Notlar:
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Ve evlatlarını; o Zat-ı Rahîm-i Kerîm’in hediyeleri olduğu için kemal-i şefkat ve merhamet ile onları sevmek ve muhafaza etmek, yine Hakk’a aittir. Ve o muhabbet ise Cenab-ı Hakk’ın hesabına olduğunu gösteren alâmet ise vefatlarında sabır ile şükürdür, meyusane feryat etmemektir. “Hâlık’ımın benim nezaretime verdiği sevimli bir mahluku idi, bir memlûkü idi, şimdi hikmeti iktiza etti, benden aldı, daha iyi bir yere götürdü. Benim o memlûkte bir zahirî hissem varsa hakiki bin hisse onun Hâlık’ına aittir. اَلْحُكْمُ لِلّٰهِ” deyip teslim olmaktır.
(32. Söz)