-cu: Revizyonlar arasındaki fark
("Kategori:Farsça Ekler '''-cû''', sonuna geldiği kelimeye arayan, araştıran, isteyen anlamı katarak Farsça usulüyle birleşik sıfat yapan Farsça..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
Değişiklik özeti yok |
||
| (Aynı kullanıcının aradaki bir diğer değişikliği gösterilmiyor) | |||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
[[Kategori:Farsça Ekler]] | [[Kategori:Farsça Ekler]] | ||
'''-cû''', sonuna geldiği kelimeye arayan, araştıran, isteyen anlamı katarak Farsça usulüyle birleşik sıfat yapan Farsça bir sonektir. | [[Kategori:Ekler]] | ||
[[Kategori:Dil ve Edebiyat]] | |||
'''-cû''', sonuna geldiği kelimeye "arayan, araştıran, isteyen" anlamı katarak Farsça usulüyle birleşik sıfat yapan Farsça bir sonektir. | |||
==Bilgiler== | ==Bilgiler== | ||
| 8. satır: | 10. satır: | ||
==Risale-i Nur'da Bu Eki Taşıyan Kelimeler, Anlamları ve Örnek Cümleler== | ==Risale-i Nur'da Bu Eki Taşıyan Kelimeler, Anlamları ve Örnek Cümleler== | ||
*'''Mübalağacû:''' | *'''Mübalağacû:''' Abartmak isteyen | ||
Hem de lafız-perdazane ve ''mübalağa-cûyane'' ve ifrat-perveranelerin tezyin ve tasarruflarından bin derece müstağnidir. (Muhakemat) | Hem de lafız-perdazane ve ''mübalağa-cûyane'' ve ifrat-perveranelerin tezyin ve tasarruflarından bin derece müstağnidir. (Muhakemat) | ||
16.39, 10 Haziran 2023 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
-cû, sonuna geldiği kelimeye "arayan, araştıran, isteyen" anlamı katarak Farsça usulüyle birleşik sıfat yapan Farsça bir sonektir.
Bilgiler[değiştir]
Kökeni olan Farsça fiil ve anlamı: Custen (جستن): aramak
Risale-i Nur'da Bu Eki Taşıyan Kelimeler, Anlamları ve Örnek Cümleler[değiştir]
- Mübalağacû: Abartmak isteyen
Hem de lafız-perdazane ve mübalağa-cûyane ve ifrat-perveranelerin tezyin ve tasarruflarından bin derece müstağnidir. (Muhakemat)
- İftirakcû: Ayrılmak isteyen
İslâmiyetin zararına olarak, tarihî ve hayatî düşmanlarıyla i'tilaf akdetmek suretiyle; salabet-i diniyeleri hilafında iftirak-cûyane âmâl takib edemezler. (Makaleler)
- Afuvcû: Affedilmek isteyen
Yâ Rab! Garibem, bîkesem, zaîfem, nâtüvanem, alîlem, âcizem, ihtiyarem.
Bî-ihtiyarem, el-aman gûyem, afv cûyem, meded hâhem zidergâhet İlahî!
(6. Mektup)