İmam-ı İbn-i Mace
Bu madde muhaddis İbn-i Mace hakkındadır. Kitabı için Sünen-i İbn-i Mace sayfasına gidin
İmam-ı İbn-i Mace ya da tam adıyla Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezîd Mâce el-Kazvînî ya da kısaca İbn-i Mâce (Arapça: ابن ماجه) Kütüb-ü Sitte’nin altıncı kitabı kabul edilen es-Sünen'in müellifi olan muhaddistir. Geleneğe uyarak on beş yirmi yaşlarında Kazvin’de hadis öğrenmeye başladığı tahmin edilmektedir.[1]
Şahsi Bilgiler[değiştir]
Diğer İsimleri: Rabaî
Doğum Yeri ve Tarihi: 209 (824)[1]
Vefat Yeri ve Tarihi: 21 Ramazan 273 (19 Şubat 887)[1]
Kabrinin Yeri:
Eserleri[değiştir]
Es-Sünen, Târihu’l-hulefâ vb.
Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]
Başta İmam-ı Mâce ve Darimî ve İmam-ı Beyhakî nakl-i sahihle Hazret-i Enes İbn-i Mâlik’ten ve Hazret-i Ali’den ve Bezzar ve İmam-ı Beyhakî Hazret-i Ömer’den haber veriyorlar ki üç sahabe demişler: Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm, küffarın tekzibinden müteessir olarak mahzun idi. Dedi: يَا رَبِّ اَرِنٖى اٰيَةً لَا اُبَالٖى مَنْ كَذَّبَنٖى بَعْدَهَا
(Mektubat, 19. Mektup, 9. İşaret, 1. Misal)
Üçüncüsü: İbn-i Mâce haber veriyor ki: Mâ-i Zemzem’den bir kova su, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâma getirdiler. Bir parça ağzına aldı, kovaya boşalttı. Kova misk gibi rayiha verdi.
(Mektubat, 19. Mektup, 14. İşaret, 7. Misal)