Bakara 154: Revizyonlar arasındaki fark

Nurpedia.org - İman ve İslam Hakikatlerine Dair Nur Ansiklopedisi sitesinden
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 2 değişikliği gösterilmiyor)
3. satır: 3. satır:
[[Kategori:Risale-i Nur'da Geçen Ayetler]]
[[Kategori:Risale-i Nur'da Geçen Ayetler]]
[[Kategori:Bakara Suresinin Risale-i Nur'da Geçen Ayetleri]]
[[Kategori:Bakara Suresinin Risale-i Nur'da Geçen Ayetleri]]
[[Kategori:La/Ma/Lev Yeşurun/Teşurun Ayetleri]]
[[Kategori:Allah Kelimesi Geçen Ayetler]]
''Önceki Ayet: [[Bakara 153]] ← [[Kuran:Bakara|Bakara Suresi]] → [[Bakara 155]]: Sonraki Ayet''
''Önceki Ayet: [[Bakara 153]] ← [[Kuran:Bakara|Bakara Suresi]] → [[Bakara 155]]: Sonraki Ayet''


32. satır: 34. satır:


==İlgili Maddeler==
==İlgili Maddeler==
*[[Al-i İmran 169]]: Allah yolunda öldürülenlerin ölü zannedilmemesi gerektiğini söyleyen ayet

17.11, 19 Ağustos 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

Önceki Ayet: Bakara 153Bakara SuresiBakara 155: Sonraki Ayet

Meali: 154- Allah yolunda öldürülenlere "ölüler" demeyin. Bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız.

Kur'an'daki Yeri: 2. Cüz, 23. Sayfa

Tilavet Notları:

Diğer Notlar:

Risale-i Nur'da Nerede ve Nasıl Bahsedildiği[değiştir]

وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فٖى سَبٖيلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌ بَلْ اَحْيَٓاءٌ وَ لٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ

﴿ﺍَﻯْ ﻭَﻟَﻜِﻨَّﻬُﻢْ ﻳَﺸْﻌُﺮُﻭﻥَ ﺍَﻧَّﻬُﻢْ ﺍَﺣْﻴَٓﺎﺀٌ ﻣَﺎ ﻣَﺎﺗُﻮﺍ﴾

Şehid kendini hayy bilir.[*[1]]

Feda ettiği hayatı, sekeratı tatmadığından gayr-ı münkatı' ve bakî görüyor. Yalnız daha nezih olarak buluyor. Başka meyyite nisbeti şuna benzer ki: İki adam rü'yada lezaizin enva'ına câmi' bir bahçede geziyorlar. Biri rü'ya olduğunu bilir, ehemmiyet vermez. Diğeri ise yakaza bilir, hakikî mütelezziz olur.

Âlem-i rü'ya, âlem-i misalin zılli ve o da âlem-i berzahın zılli olduğundan, desatirleri mütemasildir.

(Sünuhat)

Risale-i Nur'daki Diğer Alakalı Yerler[değiştir]

İlgili Maddeler[değiştir]

  • Al-i İmran 169: Allah yolunda öldürülenlerin ölü zannedilmemesi gerektiğini söyleyen ayet
  1. Acib bir vakıa, şu manaya bana kat'î kanaat vermiştir. (Müellif)