Tevbe 117: Revizyonlar arasındaki fark
("Kategori:Tevbe Suresi ''Önceki Ayet: Tevbe 116 ← Tevbe Suresi → Tevbe 118: Sonraki Ayet'' Dosya:Tevbe 117.png '''..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
Değişiklik özeti yok |
||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
[[Kategori:Tevbe Suresi]] | [[Kategori:Tevbe Suresi]] | ||
[[Kategori:Münacat-ül Kur'an'da Geçen Ayetler]] | |||
''Önceki Ayet: [[Tevbe 116]] ← [[Kuran:Tevbe|Tevbe Suresi]] → [[Tevbe 118]]: Sonraki Ayet'' | ''Önceki Ayet: [[Tevbe 116]] ← [[Kuran:Tevbe|Tevbe Suresi]] → [[Tevbe 118]]: Sonraki Ayet'' | ||
18.52, 24 Haziran 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
Önceki Ayet: Tevbe 116 ← Tevbe Suresi → Tevbe 118: Sonraki Ayet
Meali: 117- Andolsun ki Allah, müslümanlardan bir gurubun kalpleri eğrilmeye yüz tuttuktan sonra, Peygamberi ve güçlük zamanında ona uyan muhacirlerle ensarı affetti. Sonra da onların tevbelerini kabul etti. Çünkü O, onlara karşı çok şefkatli, pek merhametlidir.
{Peygamberimiz Tebük seferine çıkarken, münafıklar gelip yalandan özür beyan ederek izin istediler, o da onlara izin verdi. Bu hususta 43. âyet indi ve Allah Teâlâ Peygamber'i ikaz etti. Münafıkların propagandasına aldanan bazı müslümanların da kalbine tereddüt düşmüştü. Sonradan onlar da tevbe ettiler. Tebük seferine katılmayanlar arasında Ka'b b. Mâlik, Hilâl b. Ümeyye ve Memâre b. Râbiîn adlı sahâbîler de vardı ki, tefsircilere göre bu âyette işâret edilen 3 kişi bunlardır.}
Kur'an'daki Yeri: 11. Cüz, 204. Sayfa
Tilavet Notları:
Diğer Notlar: